Lisede Edebiyat öğretmenimin sık sık okuduğu ve her duyduğumda onu hatırlatan Yunus Emre dizeleri ile öğretmenimi de yâd etmiş olayım:)
Söz ola kese savaşı söz ola bitire başı
Söz ola ağulu aşı bal ile yağ ede bir söz
Okur Takip Önerileri
Gönül Çalab'ın tahtı Çalap gönüle baktı
İki cihan bedbahtı kim gönül yıkar ise
Bu dünyada bir nesneye yanar içim göynür özüm
Yiğit iken ölenlere gök ekini biçmiş gibi
Sayfa 108
Canlar canını buldum bu cânım yağma olsun
Assı ziyândan geçtim dükkanım yağma olsun
Ben benliğimden geçtim gözüm hicâbın açtım
Dost vaslına ulaştım gümânım yağma olsun
Benden benliğim gitti hep mülkümü dost tuttu
Lâ-mekân kavmi oldum mekânım yağma olsun
...
Sayfa 98
Benim bunda kararım yok ben bunda gitmeye geldim
Bezirgânım metâım çok alana satmaya geldim
Ben gelmedim dâvâ için benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir gönüller yapmaya geldim
...
Sayfa 81
Cân neye ulaşır ise akıl ona harc olur
Gönül neyi sever ise dil onu şerh etse gerek
Sayfa 70
İlim ilim bilmektir ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin ya nice okumaktır
Okumaktan mânâ ne kişi Hakk'ı bilmektir
Çün okudun bilmezsin ha bir kuru ekmektir
...
Yûnus Emre der hoca gerekse var bin hacca
Hepisinden iyice bir gönüle girmektir
Sayfa 58
Yûnus âkil isen bunda mülke sûret bezemegil(süsleme)
Mülke sûret bezeyenler kara toprak olmuş yatar
Sayfa 51
İŞİTİN EY YÂRENLER
İşitin ey yârenler aşk bir güneşe benzer
Aşkı olmayan gönül misâli taşa benzer
Taş gönülde ne biter dilinde ağu tüter
Nice yumşak söylese sözü savaşa benzer
Aşkı var gönül yanar yumşanır muma döner
Taş gönüller kararmış sarp katı kışa benzer
...
Sayfa 41