BERXWEDE
@morpheusus
Yalnızlığı sevdiğimden değil ama benim insanlarım değil bunlar
Okuyor
Lise
Norveç
Dersim
46 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Nerde böyle hüzünlenmek o zaman;
İçip içip ağlamak,
Uzaklara dalıp şarkı söylemek;
Hafta sekiz ben eğlentide;
Bugün saz,yarın sinema,
Beğenmedin Aile Bahçesi;
Onu da beğenmedin,parka;
Sevdiğim dillere destan;
Sevdiğim,
Meyil verdiğin;
Ben dizinin dibinde elpençe divan,
Samanlık seyran.
Nerde,
Nerde,
Nerde böyle hüzünlenmek o zaman!
Orhan Veli
Sen istinyede bekle ben burdayım
İçimde köpek gibi havlayan yalnızlığım
Çünkü ben buradayım karanlıktayım
Belki gelmem gelemem beş dakika bekle git
Çünkü elimi kestim beni kan tutuyor
Şarabım bütün ekşi suyum soğuk
Okur Takip Önerileri
YALNlZLIK
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.
Su olsan kimse içmez,
Ölür de susundan
Yol olsan kimse geçmez,
Sarp kayalara uğratır da yolunu
Elin adamı ne anlar senden?
Çıkarsın bir dağ başına,
Bir ağaç bulursun
Tellersin pullarsın
Gelin eylersin.
Bir de bulutları görürsün,
bir de bulutları görürsün
Bir de bulutları görürsün
Köpürmüş gelen bulutları
Başka ne gelir elden?
Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde
şu dünyanın ıssızlığı
Tanrı kimsenin başına vermesin
böyle bir yalnızlığı!
gözlerin yağmurdan yeni ayrılmış
gibi çocuk, gibi büyük, gibi sımsıcak
sen bir şehir olmalısın ya da nar
belki granada, belki eylül, belki kırmızı
gövden ruhunun yaz gecesi mi ne
çok idil, çok deniz, çok rüzgâr
çocukluğun tutmuş da yine âşık olmuşsun
sanki bana, sanki ah, sanki olur a
aşk bile dolduramaz bazı âşıkların yerini
diye övgü, diye sana, diye haziran
heves uykudaysa ruh çıplak gezer
gazel bundan, keder bundan, sır bundan
Gözlerin şehirden yeni ayrılmış
Gibi dolu, gibi ürkek, gibi konuşkan
Hadi git şehirler yık kalbimize bu aşktan
Haydar Ergülen
„iki sigaram kaldı bu gece için maviş anne
iki muhabbet kuşum.
iki kendim varmış maviş anne
biri benmişim, biri mutsuz
ben ölürsem maviş anne, mutsuza kim bakacak?
dünyaya bile bir dünya anne lazım.
biri sen ol maviş anne, biri ben.
dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da
birlikte gidelim maviş anne
bana da kendi serüvenimden bir yer
Bıktım bu ikiyüzlü devrin samimiyetsizliğinden. Herkes ihtiyacı olduğu kadar seviyor. Kimseye ihtiyacı olmayan da kimseyi sevmiyor...
Bu akşam kankırmızı şarap istiyor canım
Bu akşam dünyanın bütün şarkılarını
Bu akşam dünyanın bütün özlemlerini
Bu akşam beni yalnız bırakın
Bu akşam yalnızca onu düşüneceğim
Onu ve kendimi yalnızca....
sizin aliniz al inandim
morunuz mor inandim
tanriniz buyuk amenna
siiriniz adamakilli siir
dumani da caba
ama sizin adiniz ne
benim dengemi bozmayiniz
butun agaclarla uyusmusum
Olur da bir gün ...
Mesafeleri aşıp bana gelirsen,
Yüreğinde rengarenk açan.
Aşk ile...
Gel!
Keşke sen...
Ben olsan!
Seni sevmenin ne kadar zor olduğunu,
Anlasan!
Keşke ben...
Sen olsam.
Bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam...
Ya tam açacaksın yüreğini,
Ya da hiç yeltenmeyeceksin!
Grisi yoktur aşkın!
Ya siyahı seçeceksin!
Ya beyazı...
Işte ben söylediklerimin hepsinden,
O yüzden vazgeçtim...
Pişman oldum!
Çünkü ne sözde mana,
Ne mana da söz kaldı.
Semsi Tebrizi
Kalp midir insana sev diyen?
Yoksa yalnızlık mıdır körükleyen?
Sahi nedir sevmek;
Bir muma ateş olmak mı... Yoksa yanan ateşe dokunmak mı?
Eğer Allah seni bana yazmışsa,
Benden kaçışın yok!
Lakin kader seni benden almışsa,
Ağlamaya hiç lüzum yok.
Bizim zaten kapımıza değil... Kalbimize vuran,
Buyursun gelsin.
Unutma!
Olmadı diye,
Sızlandığın duaya...
Gün gelir
Olmadı diye...
Şükredersin!
Semsi Tebrizi
Anladım ki;
İnsanlar...
Susanı korkak,
Görmezden geleni aptal,
Affetmeyi bileni çantada keklik sanıyorlar...
Oysa ki;
Biz istediğimiz kadar hayatımızdalar.
Göz yumduğumuz kadar dürüstler
Ve sustumuz kadar...
İnsanlar.
Sen gel bakalım...
Gel...
Ateşle nasıl oynanır göstereyim.
Gör bakalım,
Ateş mi seni yakar,
Sen mi ateşi?
Hüzün taze tutar aşk yarasını.
Yaramdan da hoşum,
Yarimden de...
İmtihan bu ya...
Balığın gönlü,
Çöle vurulur...
O yüzden ne arıyorsan,
Kendine bir ayna ara...
Semsi Tebrizi
mevlana şems'i ararken, konya'da yalancılığıyla ün salmış bir adam, "şems'i bağdat'ta gördüm" der. bunun üzerine mevlana adama teşekkür eder ve hırkasını çıkarıp ona hediye eder. mevlana'nın yanındaki arkadaşı, adamın yalancı olduğunu bildiği halde, neden çıkartıp ona hırkasını verdiğini sorar. mevlana'nın cevabı ise; "yalanına hırkamı verdim, doğru söyleseydi canımı veriridim" der.
-alinti-