Müsekkin Edebiyat
@musekkinedebiyat
“Edebiyat; gençliği yetiştirir, yaşlılara zevk verir, ikbalde süs, felakette teselli ve sığınak olur.”
“Alıntısız paylaşımlar kendime aittir.”
Yazar
Üniversite
4 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
• SEVGİ •
Sevgi neydi? Sevgi sahiden de emekti. Eskilerin bir sözü vardır “önce emek, sonra yemek” diye. İşte sevgi o emekten sonra yenilen güzel bir yemektir. O kadar narindir ki ürkütmemek, kırmamak için hassas olmak gerekir. Zira barındığı yerler de hassas gönüllerdir... Sevgi sadeliktir, sevgi doğallıktır... Ne kendine bir benzetme arar nede duyulması için benzemesi gerekir. Kabalıklarla dolu bu dünyada inceliklerin diyarıdır sevgi. Eğer gücüne inanırsanız ondan büyük bir güç yoktur. Çünkü heybetli kayaların ortasından doğan çiçeğin kudreti kayanın toprağa olan sevdasındandır... Gönülleri yumuşatır, ruhları güzelleştirir. Bu dünyada dayanılacak tek bir şey varsa o da sevgidir... Bu dünyaya dayanmak için tek bir neden varsa o da sevgidir...
• HAYAT •
Bir değinmendir bu dünya. Zaman çarkları içinde öğütmeye ayarlanmış yaşamları barındırır kendisinde. Hayat... Bu dünyanın içindeki hayatlar ise çok telaşlı... Eski zamanların güzelliğinden sıyrılıp emeklemeden koşmaya, sevmeden kavuşmaya meylediyor artık... Milyonlarca insan, milyonlarca telaş... Herkes bir yere yetişmeye, birisine kavuşmaya, bir şeyi bulmaya telaş ediyor. Ediyor etmesine de ne yetişebilen var, ne kavuşabilen ne de aradığını bulabilen. Hayat artık öylesine pahalı değil. Ucuzladı insanoğlunun kilosu... Zaten çok da pahalı değildi, ama şimdi tümden değersizleşti... Duygular, hoşgörü ve anlayış mı? Unutulmuş zanaatkarlıklar arasında yerini aldı artık. Bir caddede adımlarken saçlarını dans ettirmesi gereken rüzgar yerine insanların arasında omuz darbelerine maruz kalmanın yalnızlığı bürüdü artık bu diyarı. Ve gitgide artıyor insanoğlunun yalnızlık sancısı. Güzellikler içinde kurulmuş bir yaşam ülkesini kuran, aynı zamanda bir bir sahte yüzleriyle bu ülkeyi yıkıyor artık... Bir kalabalık yığınıyız, yalnızlaşmış bir kalabalık yığını. Tek bir kalabalık, tek bir vücut olsak da birbirimizi anlamayı, sevmeyi ve sevilmeyi asla başaramayacağız, bir vücutta kuru bir yalnızlık içinde kavrulacağız... İnsanoğlu vermek yerine hep almayı seçti, ve bahs etmekten çok bahs edilsin istedi... Kendi kalabalık vatanında, yalnızlık sürgününe kendini düşünmeden attı... Evet gerçekten bir değirmendir bu dünya, insanları öğütür. Tabi insan insanı öğütmeden önce, buna izin verirse...
