Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Şeyler ve insan arasındaki ilişkiyi didiklediği için bir tüketim toplumu eleştirisi sanıyordum bu kitabı. Değil. Daha doğrusu, meseleyi bambaşka bir yerinden ele alıyor Perec. 60'lı yılların Paris'inde birlikte yaşayan yirmili yaşlarında iki genç üzerinden ‘modern dünyanın şeyleri ve mutluluk’ arasındaki ilişkiyi didikliyor.
Hayallerle
Mutluluk negatif, acı pozitiftir.
Kısa kitaplardan hep korkmuşumdur. Nitekim bu kitap da beni yanıltmadı. Hele bir de felsefi bir dille yazılmışken. Birçok cümleyi defalarca okudum. Durup düşündüm. Ve vay be böyle mi düşünmemiz gerekiyormuş dedim.
Hayatınızın bir noktasında bu kitabı mutlaka okuyun. Kitapta bahsedilen bir şey mutlaka bir yerden hayatınıza dokunacaktır. Ve o nokta da mutluluğa bakış açınız daha doğrusu mutluluk diye adlandırdığınız şey tam tersi yöne evrilecektir.
Mutlu olmak ve Mutluluk kavramları üzerine öyle yorumlar getiriyor ki yazar hiç bu noktadan düşünmemiştim diyorsunuz. Mutluluk zannettiğimiz şeylerin aslında gerçek mutluluk olmadığını, acı çekiyorum bu üzücü bir durum dediğimiz şeylerin aslında mutluluk kaynağı olduğunu, en güzeli de şu olursa ya da bu olmazsa mutlu olurum düşüncesinin ne kadar yalnış ve gereksiz olduğunu öyle bir anlatıyor ki yazar insan bir afallıyor.
Neredeyse her sayfasının altını çizmek istedim, her sayfa için uzunca bir süre düşündüm.
Ağır okuyup , düşünüp öyle sindirebilirsiniz bu kitabı.Mutluluğu ararken var olan zamanımızı nasıl hoyratça kullandığımızı ve nasıl da bu süreçte değişikliğe uğradığımızı, çoğumuzun o isteklere ulaşamadığını; ulaşabilenlerin sayısının çok az olduğunu farkediyoruz. Önemli olan her meselede kendini tanımak ve ihtiyaçlarını belirleyebilmek, mutlu bir hayatı kurabilmek ve devamlılığını farkında olarak sağlayabilmek. Mutlu ya da mutsuz olmak biraz da insanin kendi elindedir diye düşünüyorum hep. Kitapta da dediği gibi "Bizi mutlu ya da mutsuz eden, aslında deneyimle dışarıdan ilişkili şeyler değil bunları kavrama şeklimizdir"Derinlikli ve bir o kadar anlaşılabilir, saran ve yoran cümleler.Hayata dair, mutlu olmaya dair çeşitli alıntılarla, felsefelerle desteklenmiş bir kitap.İnce olmasına rağmen çarpıcı bir kitap . Bir çok alıntı yapılabilir ama ben size son cümleleri aktarmak istiyorum :“... fakat ahmak her zaman anmaktır ve ruhsuz bir hödük sonsuza dek ruhsuz bir hödük olarak kalır , isterse cennette çevresini huriler sarsın . ““En büyük mutluluk, kişiliktir .
56 syf.
·
Puan vermedi
Arthur Schopenhauer ile de bu kitabı ile tanışmış oldum. Ayrıca Eudaimonoloji kelimesi ile tanıştıran kitap. Erdemli ve anlamlı bir hayat sürerek mutluluğa ulaşma öğretisi anlamına geliyormuş.
53 sayfadan ve içerisinde 45 tane hayat kuralı bulunan kısa ama çok dolu bir kitap. O yüzden yavaş yavaş okudum. İçerisinde Seneca, Aristoteles, Homeros, Goethe gibi birçok düşünürün sözlerini de görüyoruz. İnsana bir şeyler katabilen kitaplardan. Felsefi yönü olması cümleleri, sayfaları tekrar tekrar okutuyor. Bazen bu ne anlattı şimdi dedim.
Özetle de sonsuz mutluluk diye bir şey yok. Düşüncelerimiz aslında mutlu ve mutsuz olmamızı sağlayan. Kafada bitiyor her şey :)
Ayrıca sağlık en önemli şey. Sağlık yoksa zaten neşe de mutluluk da imkansız hale geliyor.
"Benim olsaydı nasıl olurdu? " sorusunu da hep sorarız ya aslında elimizde olanları düşünüp "Benim olmasaydı nasıl olurdu?" sorusunu sormamız gerektiğini de söylüyor. Biraz şükürcü de olmak lazımmı. Ben de hiç yok bu. O yüzden mutsuzum demek ki :) Ya da Türkiye similasyanunda maddiyatsızlık, isteklerin birazına bile ulaşamamakta olabilir.
Daha sonra tekrar okuyacağımı düşünüyorum.
144 syf.
10/10 puan verdi
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Irene Némirovsky’nin "Yanılgısı", iffetli öpücüklerin ve dokunmanın özel bir sevginin kanıtı olduğu bir zamanın tatlılığı ve alçakgönüllülüğü ile geçmiş bir dönemin duygusal romanıdır.
«Sizi bırakmak istemiyorum. Siz olmadan yaşayamam.» (S. 38).
#seyahatsanatı
Yaşamda özellikle zor zamanlarda ve belki de en çok mutluluk arayışı içindeyken bir yerlere gitme isteği duyuyoruz. Bu noktada beklentilerimiz ve karşılaştıklarımız arasındaki mesafe ne kadar çoksa kötümser bir manzara ile dönüyoruz.
Seyahatlerin kendince bir gerçekliği olduğunu unutuyor insanlar. Belki de yaşadığı dönemin zorluklarının fazlalığı o beklentiyi de artırıyor. Kitabı okurken kendi seyahatlerimdeki anlamları düşündüm. İnsan gerçekten de gittiği yerde gördüğü her şeyin ötesinde bir içsel dönüşüm yaşıyor.
İnsan, olmadığı yere ulaştığında kendisini daha iyi hissedeceği yanılgısına düşüyor zaman zaman. Burada önemli olan onun için uzaklaşmak oluyor ama fiziksel olarak uzakta olsa da zihninin içindekine olan yakınlığı burada önemli bir belirleyici elbette.
Yolculuklarda insan neler düşünmüyor ki, mesela benim için tren seyahatleri başlı başına birer öyküdür. Gelip geçen manzaralara bakarken, rayların üzerindeki düz çizgilere inat yaşamın ne denli zikzaklı olduğunu hatırlarım.
Sanatı da yolculuklara katarak felsefi bir boyuta ulaştıran yazar, okuyucusuna muhteşem bir güzergah sunuyor.
Fiziksel olarak dışarıda olmak, içsel olarak ne kadar içeriye dönük bir yolculuğa hazır olup olmadığımıza paralel olarak bize kattığı her şeyin faydasını artırıyor.
Yaşam da bir gün son bulacak bir yolculuk. Manzaranın tadını çıkarmak için zaman zaman verdiğimiz molalar ve yol arkadaşlarımız güzel dokunsun umarım.
Yıllar önce defterime kim bilir ne düşünüp yazdığım "Otobüste kırk kişiydik, kırk farklı yere vardık." cümlesi geldi aklıma kitabın kapağını kapattığımda...
Beklentilerini düşür, mutlu olmaya çabalamak yerine mutsuzluğa sebep olan şeyleri azalt, hayat çemberini çok geniş tutma, ne kadar sade bir hayat o kadar az risk vesaire. Aşağı yukarı ana fikirler bunlar. Beklenildiği kadar iyi bir kitap değil ama okunması gereken bir kitap yine de. Bir bardak kahve içme süresinde okunabilecek uzunluğa sahip ve kahve bitince de "neden okudum ki?" dedirtmeyecek bir kitap.