Yazarken kimi zaman "iyi" anneyi,kimi zaman da "kötü" yü görüyorum.Çocukluğumun en ücra köşelerinden gelen bu zıtlıktan kurtulmak için sanki başka bir anneyi ve başka bir kızı anlatmaya çabalıyorum.
Ona göre yükselmek,her şeyden önce öğrenmekti ("İnsan zihnini donatmalı," derdi),bilgiden daha güzel bir şey yoktu.Özen gösterdiği yegâne nesne kitaptı.Kitaplara dokunmadan önce ellerini yıkardı.
Sanırım babam ve ben,ikimizde anneme aşıktık.
Okur Takip Önerileri
Annem hakkında yazıyorum çünkü onu dünyaya getirme sırası sanırım bende.
"Acı,geçer;ama acı çekmiş olduğumuz gerçeği, hep bizimle kalır."
Kiminle konuşabilirim? Kimden tavsiye alabilirim? Hiç kimseden. Bir psikiyatr bizim zamanımızın tanrısı. Ama çok para istiyorlar. Hem kimseden tavsiye almam ben,istesem de yapamam.
O kalıcılığı,geçmişle geleceğin devamlılığını,o çok arzuladığım,diğer insanlarla kurulan iletişimi bulabilecek miyim hiç?Sahte,dayatılmış bir çözümü açık yüreklilikle benimseyebilecek miyim?
Sayfa 95Kitabı okudu
Yurtdışında bir yerlerde olmamaktan duyduğum hınç.
Kendi sınırların seni çarmıha geriyor.Körü körüne yaptığın seçimler değiştirilemiyor; bu saatten sonra geri alınamıyor. Fırsatın vardı kullanmadın. İlk günahın çamuruna batmış,kendi sınırlarında debelenip duruyorsun.
Sayfa 100Kitabı okudu
Benim coşkun,dinamik benliğime karşı koyabilecek güçlü iktidarlı kuvvetli bir eş bulmalıyım: Cinsel ve zihinsel anlamda ve bir yandan onu yoldaşım yaparken,öte yandan ona hayran olmalıyım.
Ben öyle çok derin düşünmüyorum gerçekten.Çok derin.Var olmayan romantik bir kahraman istiyorum
Yalnız çalışıp yalnız düşünüyorum. İnsanlarla yaşayıp,hareket ediyorum. İkisini de seviyor, ikisine de değer veriyorum.Şu anda ne istediğimi bilseydim,onu gördüğümde kim olduğunu da bilirdim.
Benim yaptığımdan daha iyi bir şey var,ilerlemenin makul hayaliyle kışkırtılarak ilerlemenin yollarını bulacak,kendimi daha fazlası,daha fazlası için - öğrenmek için kamçılayacağım. Daima
Kıyafet dener gibi neden başka hayatları deneyemiyorum ki?
Diğer insanlar için duyduğum endişenin ne kadarı gerçek ve içten,ne kadarı toplum tarafından atılmış bir cila,bilmiyorum.Kendimle yüzleşmekten korkuyorum
Sayfa 55Kitabı okudu
Evet,sahnenin dinleyen,kaydeden,isimsiz bir parçası olmaya duyduğum yıkıcı arzuların,hepsi ama hepsi;yol işçileri,denizciler ve askerlerle,meyhane müdavimleriyle haşır neşir olduğum,kız olduğum,daima taciz ve tecavüz tehlikesi altındaki bir dişi olduğum gerçeğiyle yerle bir oluyor.Erkeklere ve onların hayatlarına duyduğum ilgi,onları baştan çıkarma arzusu ya da cinsel birliktelik davetiyesi olarak yanlış yorumlanıyor.Fakat Tanrım,ben herkesle elimden geldiğince derinlemesine konuşmak istiyorum. Açık bir arazide uyuyabilmek,Batı'da seyahat edebilmek,geceleri özgürce yürüyebilmek istiyorum...
Sayfa 50Kitabı okudu
Kadınlar neden duygu bekçisi,bebek bakıcısı,erkeğin ruhunun,bedeninin ve gururunun besleyici konumuna indirgenmeli ki? Bir kadın olarak doğmak benim korkunç trajedim.
Sayfa 50Kitabı okudu
Benim hayatımın amacı ne ve onunla ne halt edeceğim? Bilmiyorum ve korkuyorum.Asla istediğim bütün kitapları okuyamayacağım; olmak istediğim bütün insanları olamayacağım ve yaşamak istediğim bütün hayatları yaşayamayacağım.Kendimi istediğim bütün becerileri edinecek kadar eğitemeyeceğim.Bunları neden istiyorum? Hayatımda mümkün olan zihinsel ve fiziksel tecrübelerin tüm renklerini,tonlarını ve çeşitlerini tatmak ve hissetmek istiyorum. Ve korkunç derecede sınırlıdır. Yinede gerzeğin teki değilim:yavan,kör ve aptal değilim.
Sayfa 31Kitabı okudu
Anlıyor musunuz? Bir yerlerde,biri,beni azıcık olsa da anlıyor mu,azıcık olsa da seviyor mu? Bütün çaresizliğimin,ideallerimle,her şeyimle- hayatı seviyorum.Ama bu çok zor ve öğreneceğim daha çok,çok şey var.Galiba zaman zaman deliriyorum
Sayfa 21Kitabı okudu