Şeyma
@nseyma
208 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Boş yere üzül
Dünya buna değmez ki...
Okur Takip Önerileri
“Sonuçları düşünürsen özgür olamazsın.”
“Babasız büyürsen âlemin bir merkezi ve sınırı olduğunu anlamaz, her şeyi yapabileceğini sanırsın...” dedi Serhat. “Ama bir süre sonra ne yapacağını bilmez, dünyada bir mana, bir merkez bulmaya çalışır, sana hayır diyecek birini aramaya başlarsın.”
“Kuvvetli, kararlı bir babamız olsun, bize neyi yapıp neyi yapamayacağımızı söylesin isteriz. Niye? Neyi yapıp neyi yapamayacağımıza, neyin ahlaklı ve doğru, neyin ise günah ve yanlış olduğuna karar vermek zor olduğu için mi? Yoksa suçlu ve günahkâr olmadığımızı işitmeye her zaman ihtiyaç duyduğumuz için mi? Bir baba ihtiyacı her zaman mı vardır, yoksa, kafamız karıştığı, dünyamız dağıldığı, ruhumuz daraldığı vakit mi isteriz babayı?”
“Uzun bir süre kimseyle konuşmadım; içime döndüm. Dünya ile arama uzaklık koydum. Dünya güzeldi, içim de güzel olsun istedim. İçimde bir suçluluk, hatta kötülük yokmuş gibi yaparsam, yavaş yavaş kötülüğü unuturdum. Böylece hiçbir şey olmamış gibi yapmaya başladım. Hiçbir şey olmamış gibi yaparsanız ve gerçekten de hiçbir şey olmuyorsa, hiçbir şey olmaz sonunda.”
“Belki de hâlâ çocuktum: İstemediğim konuları bazan düşünmemeyi başarabiliyordum. Bazan da tam tersi oluyor, düşünmeyi istemediğim bir resmi ya da kelimeyi aklımdan hiç çıkaramıyordum.”
Kendisini sevmek için olsun
İnsan arar değil mi bir iyilik zamanını
Kalp, eşyadan daha çabuk soğuyormuş
Eyvah ki bir daha yalnızsın mezarında
Sayfa 154
Vefasızlık, Hatice
İnsanın büyük yalnızlığı
Küçük ölümü
Kendine verdiği bir eksilme cezası
Sayfa 154
İnsan acısından utanır mı
Döktüğüm yaşlarla zehirleniyorum.
Sayfa 149
"İnsanın hayatı, yenileceğinden hiç şüphe etmeksizin, var olmaya çalışmak için harcanmış bir çabadır." Der ya Schopenhauer
Sayfa 133
İnsan kendisini sevmeden ne kadar yaşayabilir?
Sayfa 133
Yazmışım bir nazlı zamanda
Bir nazlı kağıda:
"Yanlış bir kapıyım ben
Önünde yanılmış bir çocuğun durduğu."
Sayfa 123
Bir gönül üşümesi bu
Isınmak için eğildiğin ocak külüyle boğuyor seni.
Sayfa 116