nuray pınarbaşı
@nurosko
kindness changes everything
Trakya Üniversitesi / Ekonometri
istanbul
istanbul, 19 Ağustos
47 okur puanı
Kasım 2016 tarihinde katıldı
neredeler ki şimdi, bizim için bir zamanlar
yaşamsal önemi olan o ötekiler - nerelere
gittiler, nerelerde kaldılar: biz, arıyor,
soruyor muyuz onları - neyiz ki biz zaten?! - -
anılar, ve anılar, ve anılar, ve
unutmalar, ve unutulmuşluklar... anılarımızı da unuturuz biz zaten -
anımsamalarımız, zaten, unutulmuşluklarımızdır:
anımsadıklarımız, zaten, çoktan, unuttuklarımız...
ancak unuttuklarımızı anımsarız biz zaten:
anılarımızı da, zaten, unuturuz;
çoktan, unutmuşuzdur
Sessiz anlar değerlidir! O anlar, hayatında yeni yollar tasarlamak için sana iyi bir fırsat verirler
Kimi kişiler termometre gibidirler; kendilerine zarar verecek şeylere bile karışmazlar. Karşılaştıkları sorun ve zorlukları fark etmenin ötesinde bir şey yapmazlar, bir çözüm yolu bulmaya çalışmazlar, yaşamı yalnızca seyrederler. Kendilerini her zaman güçsüz hissederler.
Kimi kişiler ise termostat gibidirler; onlar güçlüklerle karşılaşır karşılaşmaz harekete geçerler. Daima bir çözüm yolunun bulunduğuna inanırlar. Tepki gösterir, kararlar alır, harekete geçerler.
Siz hangisisiniz acaba termometre mi, termostat mı?
Okur Takip Önerileri
Şu Hortumlu Dünyada Fil Yalnız Bir HayvandırAhmet Şerif İzgören · Elma Yayınevi · 202223,8bin okunma
"Gönül yol geçen hanı değil; dergâhtir....Öyle paldır küldür girip-çıkılmaz...Günahtir!"…
Positivity can help you:
Heal yourself.
Find yourself.
Know yourself.
Correct yourself.
Love yourself.
Be yourself.
Respect yourself
Gerçekten de biz bizden daha mutsuz olan bir insanın yanında hemen düzeliyoruz. Ve hastalığımız, hem de ölümcül hastalığımız bile bir anlam taşımıyor
…nerede gömüleceğim fark etmez diye düşünmüş olmama rağmen, burada gömülmek istemem diye düşündüm
İnsanlar bana modaya uygun ya da o iğrenç sözcük modern yerine eski moda diyedursunlar. İnsanların ne düşündüğüne son derece az değer verdim, çünkü en sert biçimde kendi düşüncemle ilgili oldum hep ve bu yüzden insanların ne düşündüğüne ayıracak zamanım olmadı, bunlara aldırmadım, bugün de aldırmıyorum ve hiçbir zaman da aldırmayacağım. İnsanların ne söylediği beni ilgilendiriyor, ama her şeyden önce asla ciddiye alınamaz
Sevdiğimiz bir insanı kaybettiğimizde, hiç değilse ona ait bir giysiyi, kaybettiğimiz kişinin kokusunu giyside aldığımız sürece tutarız ve gerçekten de kendi ölümümüze kadar tutarız, çünkü onun kokusunu bu giysinin bugüne taşıdığına inanırız her ne kadar çoktandır artık yalnızca bir hayal olsa da