Ülkede Cumhuriyet rejimi hiçbir zaman ateist olmamış, dinin önemini ve varlığını inkâr etmemiştir. Fakat maneviyata önem vermeyen pozitivist laiklikle milliyetçilik, hatta ırkçılık, dini ve onun adına konuşan elitleri resmî kamu alanı dışında bırakmıştır.