“Gönül taşla kırılmaz” dedi derviş… “ Ya ses tonuyla kırılır, ya da söz tonuyla”
Okur Takip Önerileri
Yaşamındaki insanlar da bütçe gibidir.
Gelirler ve giderler...
yeni.1000kitap.com/yazar/kemal-yilmaz
12 Eylül 1980 darbe sabahı...
O sabah, nereye doğru gittiğini bilmeden yola çıkan bir yolcu gibiydi Türkiye.
Sayfa 15 - Yeniinsan YayıneviKitabı okudu
Meltem tekrar paylaştı.
Kemal Yılmaz mutlaka okunması gereken bir yazar...
Bu kadar ağladığım bir kitap daha olmamıştı.
12 Eylül 1980 darbesinin haksızlık ve baskılarını yaşayan, yüzbinlerin hikâyesi.
Akıcı bir dil, merak unsuru ile bir solukta okunan kitaplarımın arasında ayrı bir yere sahip olacak.
Roman bir insanlık suçunu anlatmakta kalmıyor o dönemin insanlarının güçlü darbecilerin yanında nasıl yer aldıklarını, Evren'i nasıl pohpohladıklarını anlatırken sosyolojik bir gerçeği ve kitlelerin güce nasıl tapındıklarını da tüm gerçekçilik öğeleri ile gözler önüne sermekte.
Bazen romandaki olaylar istediğiniz gibi bitmeyebilir çünkü gerçekler okuyucunun isteğine bağlı değildir.
Kemal Yılmaz tanınmış popüler medyatik bir yazar değil ama kalemi o kadar güçlü ki okurken sanki karşınızda hoş sohbet biri anlatıyor hissine kapılıyorsunuz. Bir gün mutlaka bu toplumun okurlarının Kemal Yılmaz ve kitaplarına gereken önemi vereceğine inanıyorum.
Meltem tekrar paylaştı.
eğer bir yalana koşullu ya da koşulsuz inanılmışsa artık doğru kabul ediliyor ve insanlar inandıklarından da kolaylıkla vazgeçmiyor.
Sayfa 172Kitabı okudu
İnsanlar depolitize ediliyordu. Her şey serbestti ama siyaset konuşmak yasaktı. Bana ne, ben mi kurtaracağım ülkeyi, büyükler düşünsün, cümleleri ağızdan ağıza geziyordu. Ne zaman biri bir şey söylemeye kalksa , o günlerin en moda cümlesi söyleniyordu.
"12 Eylül öncesine mi dönmek istiyorsun?"
Sayfa 159Kitabı okudu
Meltem tekrar paylaştı.
Tanınmış, medyatik biri yazsa idi defalarca basılırdı.
Bir kitabı okurken bu kadar ağladığımı hatırlamıyorum. Darbelerin ne kadar acı verici olaylar yarattığını anlatan Kemal Yılmaz , yine akıcı ve yalın anlatımı ile bir dönemi ustalıkla resmetmiş. 12 Eylül 1980 darbesinin yaşattığı kaos ve yanında dönemin sosyal yaşantısı. Banker skandallarından, halkı uyutan basın ve gazetelere kadar ne var ne yok yazmış. Halkın darbecileri nasıl desteklediğinden tutun, şakşakçı sanatçılara, bugün 12 Eylül'ü eleştiren omurgasız yalaka gazetecilere kadar dokunmuş. (%92 ile kabul edilen bir anayasa ortada dururken herkesin aslında ben 12 Eylül'e karşıydım demesi ne kadar komik).
Romanda yer alan Tırnovalı ailesinin çektiği dram aslında tüm Türkiye'nin bir simgesi. Acaba kaç on binlerce aile o acılar ile baş başa bırakıldı bilemeyiz.
Romanın bir başka yanı da yapılan işkenceleri detaylı bir şekilde anlatması. Hem işkenceci gözünden bakılmış hem de işkence yapılan. Beni en çok etkileyen bölüm ise işkence yapılan elleri ve gözleri bağlı gencin sadece koklayarak bulunduğu ortamı tarif edebilmesi ve kadınlara yapılan iğrençlikler oldu ve oğlunu bekleyen annenin acılarını iliklerime kadar hissettim. 
Fidanların Büyütülmediği Mevsim 'in bugünlere nasıl gelindiğine de vurgu yapan bir roman olarak farklı bir yerde konumlandırılması gerekmekte.