Ayfer Tunç okumayı seviyorsanız onun tarzına da yabancı değilsinizdir. Öncelikle sondan başa doğru bir anlatım, isimsiz bir roman kahramanı ilk dikkati çeken şeyler oluyor kitapta. Gerek evde kaldığı gerekse uzun ve zayıf olduğu için kendisine Kuru kız adı verilen kahramanımız aile fertlerinin ölümü, mahalle baskısı, çokça anlaşılamama yaşıyor ve kitabın en sevdiğim cümlesi olan hayatsız hayatını bu mahallede, bu insanlarla sona erdirmek istemiyor. Kitap kısa bölümlerle kuru kızın hikayesini anlatıyor ancak kuru kızın yaşadıklarından mıdır yoksa öyle olmayı tercih ettiğinden midir biraz hissiz, duygusuz bir insanın hayatını okuyoruz. Kitabı okuyan birçok kişi Kuru kızın kararını bir başkaldırı olarak görse de ben uzaklaşma, kaçma olarak algıladım. Kuru kız daha çok bir hüzün hikayesi bence