mutsuz
O umutsuz gecelerde
Sokağın başındasın
Sabaha doğru
Beni bekliyor
Muhtemelen sözlerini köreltiyorsun
Sökülmüş boyalı evlerde
Ve hiç şüphesiz kendi içinde
Beni arıyorsun
Güneş Doğuyor
Ay Kaçıyor
Sen hala beni arıyor
Arasanda bulamıyorsun
Soğuk ve ıssız zeminlerde uyuyorum
Ama ben en çok
Senin yanında üşüyorum
Kuru ve ayaz bir havada
Sessiz sokaklarda
Bir başınayım
Ama ben en çok
Senin yanında tek başınayım
Yan yana yürümeyelim diye,dar yapılmıştı kaldırımlar.
Ve yine yan yana yürümeyelim diye,dar kafalıydı insanlar.
Ve sırf dardı diye kafalar,düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik.
“Sarılmak yakar bizi” deyip,aşkı hep uzaktan sevdik …