Özgür mutlu
@ozgrmutlu
Hem okurum, hep okurum,düşünüp anlamaya idrak etmeye çabalarım.Kelimelere vurgunum...insanlara kıymet verir saygı duyarım...
Ya ben yaşadığım hayatı anlayamadım ya da bu hayatın hiçbir değeri yoktu. Daha iyisini de bulamadım, göremedim, kimse de göstermedi. Sen bir gelip, bir kayboluyordun, kuyrukluyıldız gibi; bense her şeyi unutuyor, ağır ağır sönüyordum...
Oblomov, İvan Gonçarov
Zamanı saatlerle, dakikalarla değil, güneşin doğup batmasıyla değil, onunla ölçüyordum: ”Onu gördüm - görmedim, göreceğim - görmeyeceğim, gelecek - gelmeyecek..”
Oblomov, İvan Gonçarov
Her gün güzel geçmeyebilir
Ama her günün içinde
Mutlaka bir güzellik vardır...
Anonim..
Okur Takip Önerileri
Seni saklayacağım inan...
Yazdıklarımda, çizdiklerimde,
Şarkılarımda, sözlerimde.
Sen kalacaksın, kimse bilmeyecek...
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.
#ÖzdemirAsaf 97 yaşında...
Saygıyla...
“Ah! Bu hayat..” dedi.
- Nesi varmış bu hayatın?
- “İnsana rahat vermiyor. Başını derde sokuyor. Ne olur ki şöyle rahatça bir yatıp uyuyabilsem...”
Oblomov, İvan Gonçarov
Sen, tüm olurlarım içinde tek olmayan, ben tüm olmazsa olmazlarının içinde tek olmayandım. Hayat bildiğim ellerini tutmayı beceremedim. Ömrüme takılıp düştüğünde yüreğime, defalarca ölmenin yaşamak olduğunu öğrendim. Yine de bir gün ses etmedim. Senin bildiğin doğrular içinde yanlış ben değil, benim tüm doğrularım içinde tek yanlış şendin.
Ama ben en çok şeyi
En kısa zamanda sana söyledim
Yalnız sana.
Sen Bana Bakma Ben Senin Baktığın Yönde Olurum, Özdemir Asaf
Hak ettiği için aşık olunmaz bir insana...
Oblomov-gonçarov
Seni görür görmez iyi bir insan oluyorum, bir şeyler yapmak istiyorum. Sensiz sıkılıyorum, tembelleşiyorum. Sırtüstü yatıp hayale dalmak istiyorum. Sen beni... beni sevmekten utanma...
Obolomov-ivan gonçarov
Kafası bir kitaplıktı; ama ayrı ayrı ve hiçbiri tamam olmayan ciltlerle dolu bir kitaplık.
Obolomov-ivan goncarov
"İçinde olup bitenlerden haberi yoktu kimsenin.. Eşi dostu sanıyordu ki onun bütün derdi yemek, içmek ve uyumaktan ibaret,,,
İçindeki fırtınayı kimse bilmiyordu..
Oblomov-Gonçarov
sarılışlar...
Ruhumuza dokunan şarkılar...
Akordu bozulmayan bir yaşam bestesi...
Maskelerden arınmış yüzler...
Sımsıcak kahkahalar...
Çatılmayan kaşlar...
Gün doğumları...
Hepsi bu!
Ara Güler
Biter miydi gün...
İçinde kimi zaman keder barındıran
Kimi zaman mutluluklar içinde kaybolup gidilen
Ve ikisi arasında sıkışıp kalınmış bir kararsızlık ile. Sabahın grisinde kaybolmuş suretindi.
Yarım bırakılmış bir şiirin satırlarında gülümseyişindi.
sevmelerin zamana bırakılmış yürek sızısı,
Karanlığın içinde avuçlarımda çoğalan gözyaşlarımdı.Zaman dilsizdi...Biter miydi gün...
Ardında kalan bir türkünün uzaklara yapılan yolculuklarında.
Geceye bir nağme bırakılan sessizliğinde
Dışarıda hafiften damlayan yağmurun, pencerenin buğusuna yazdığım adında.
Zaman hoyrattı...
Zaman göç edip giden kuşların özlemi,
Bütün sığınakları terk edilmiş gönül yarasıydı.
Rüzgâra karışmış hasretinin uçurumdan yuvarlanması...
Yavuz Atmaca