Bence çocukluk döneminde henüz tanımlamalarla tanışmamış olmamız bu dönemi güzel hatırlamamızın temel nedeni. Yepyeni şeyler yaşıyoruz ve ne olduğu bizde tanımsız ve bu yüzden kategorize olup ayrışma evresine gelmemişiz.
Yaşadığımız her şey eşsiz ve heyecan verici olarak belleğe kazınıyor bu süreçte. Sonrasında tekrarlanan bu deneyimler o kadar da merak uyandırıcı olmuyor. Varoluşun temeli çürüme, sadece fiziksel değil duyguları da bu şekilde deforme ediyor.
Bence bu deformasyon sürecini yaşarken insanın her şeyi tanımlamamış, her şeyin bilincinde olmak zorunluluğundan uzaklaşmış olması gerekir. İçimizdeki o flu alan belki de o aradığımız liman olabilir.