"Yaşamında kendin olarak var olduğunda için bilir; sesin, bakışın, yürüyüşün, gülüşün, tüm bedenin bunun sinyallerini verir. "Ah!" diye inlerken bile içinde bir şükür duygusu vardır. Acında da, hüznünde de kendinsindir.
İç tanıklığa õnem veren kültürde kîşi õnce kendi õzüne, vicdanına hesap verir. Sinavda õğrencinin başına gõzetmen dikmeye gerek yoktur. En õnemli denetimci kendi vicdanıdır.
ailesi, eğitimi, yaşadığı ortam doğuştan içinde getirdiği "kul hakkı"na saygılı olmayı geliştirmiş ve yaşayan bir değer haline dõnüştürmüş. İşte bu insana güvenilir.