"Bu benim hayatım! Gerçek dünyada, mucizeler ve iyilik olmaz."
Hala sakin bir şekilde beni izliyordu. "Gerçek dünyada, kendi mucizelerini yaratabilirsin."
Öfkem aniden bir kırılma noktasına ulaştı ve kontrolümü korumaya çalışmaktan vazgeçtim. Hayatımda bir şeyler ters gittiğinde bana mantıklı olmamı söylemelerinden o kadar bıkmıştım ki...
Benim için hayal kırıklığı yaşadığım bir kitap oldu.
Colleen Hoover okuduğum kitabını gözüm kapalı önereceğim biriyken bu kitabıyla üzdü beni.
Kitap yarım kalmasın diye bitirdim. Hiçbir duygu bana geçmedi. Karakterlerle bağ oluşturamadım. Olayların işleyişinde kopukluklar var gibiydi. Sonu ise oldu bittiye geldi.
Çünkü seviyordum. Öyle çok seviyordum ki... Onu kaybetme düşüncesi, soğuk hesaplamalarımı delip geçen ve derinlerimde yavaş yavaş kanamaya sebep olan tek şeydi. Onsuz ölürdüm.
Bunların hepsini ona söyleyecektim.