Kitaplığımdaki kitaplar bile bitap düşmüştü. Okuduğum ve okunmayı bekleyen bütün kitaplar, olmayı umduğum insanı yaratmaya, biçimlendirmeye çalışmaktan bitap düşmüşlerdi.
Sayfa 74Kitabı okudu
Artık genç değildim, unutulmaz şeyler yaşamıyordum, bunun yerine yaşadıklarımı tekrar tekrar hatırlıyordum: jetonları, pulları örneğin, kasetleri, öğrenci derneğinin düzenlediği piknikleri, bir zamanlar hayran olduğum Yüzyıllık Yalnızlık'ın giriş cümlesini... Hatırlamaktan yaşamaya vaktim ve takatim kalmıyordu. Aslında böyle biri olmayı hiç istemezdim, istememiştim.
Sayfa 74Kitabı okudu
"Saatler masumdur," diyor. "Günler, aylar masumdur. Ama sonunda hepsi bir olup karşısına çıkan her şeyi öldürür. İnsan yine de bu kumarı sürdürür."
Sayfa 61Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Yaşadığımızı anlamak telaşıyla..." diyor sakallı genç. "Bekliyoruz... Varlığımıza ikna olmak umuduyla bekliyoruz... Kısacık bir an için de olsa, ölmeden az önce de olsa varlığımıza ikna olmak umuduyla..."
Sayfa 61Kitabı okudu
Siz hiç gerçek bir acıyla karşılaşmamışsınız. Annenizin hayatını çaresizce tekrar etmek ve sonunda bir eşelek gibi kalmak ne demek, bilmiyorsunuz.
Sayfa 39Kitabı okudu
Hayatta bazı şeylerin ya biraz geç ya da biraz erken gerçekleşmesi neredeyse bir yasa gibidir.
Sayfa 19Kitabı okudu
Bir bütünlük arıyorum çünkü kendimi darmadağınık hissediyorum, dağılarak yok olacakmışım gibi hissediyorum.
Sayfa 18Kitabı okudu
Ceren'i o zamanlar tanımış olsaydım, ona anların büyüsünü küçümsememesini söylerdim. İlk önce bunu söylerdim. Göz alıcı renklerde minik küreler, derdim, mükemmellikten sersemlemiş bir halde etrafımızda dolaşıyorlar, her yerdeler.
Sayfa 17Kitabı okudu
Belki diğer insanlarla birlikte olmak da buna benzer bir şeydir. Belki çok sevdiğiniz ve takdir ettiğiniz insanlar bile Dünyaya pek de istemeyeceğiniz biçimlerde bakmanıza yol açabilir.
Sayfa 267Kitabı okudu
Badirenin ne zaman başıma geleceğini bilmemek pek tatsız bir duyguydu.
Sayfa 161Kitabı okudu
İçimde kabaran öfkeyi hissedince bir an ona bildiğim şeyi söylememeyi düşündüm. Ne var ki bir saniye sonra elinde olmayan bir şeyden ötürü onu cezalandırmanın kötülük olacağını hissettim. Etrafını benim gördüğüm gözlerle görmemesi onun hatası değil.
Ama yine de bir şeyi diğerine tercih etmesinin, bir şeyi diğerinden daha anlamlı bulmasının insanın doğasından kaynaklandığını anlayabiliyorum.
Sayfa 28Kitabı okudu
Sanırım insan yaş aldıkça geçmişin her konuda şu andan daha iyi olduğunu düşünmeye başlıyor. Bir yüzyıl önceki yaşlılar iki yüzyıl öncesini özlüyor, iki yüzyıl öncekiler üç yüzyıl öncesini özlüyor. Her dönemde bir "andan memnuniyetsizlik" var.
Sayfa 66Kitabı okudu
Bana kalırsa biz Doğulular içinde bulunduğumuz hayatın koşullarından tatmin olmayı arzularız, elimizdekilerle hoşnut olmaya çalışırız. Bu nedenle de karanlıktan şikâyet etmeyiz, onunla savaşmak yerine onu kabul ederiz. Işık azsa azdır. Odağımızı ışıktansa karanlığa çevirir, onun içindeki güzellikleri keşfederiz.
Güzellik denen şey, hayatın halihazırda var olan gerçeklerinden doğar. Karanlık odalarda yaşamak zorunda kalan atalarımız da göz açıp kapayıncaya kadar gölgelerin içindeki güzellikleri keşfedip zamanla güzelliğe hizmet edecek gölgeler yaratmaya koyuldular.
Sayfa 36Kitabı okudu