konuyu es geçip direkt fikrime gelecek olursak kitabın en sevdiğim kısmı kesinlikle aşşşırı akıcı olması, hiç sıkmayan bir dili var ve bir oturuşta 100 sayfa okusanız ne ara bittiğini anlamazsınız. ama genç kurgu oluşu ve beyah'ın kararlılık seviyesi beni hayal kırıklığına uğrattı. sonu ise üzerine düşülmüşten çok epey hızlı geçiştirilmiş gibiydi. yani bilmiyorum, birkaç ayrıntı dışında beklentimi karşılamadı. üstelik çok fazla mantık hatası ve karakterlerin vurdumduymazlığı vardı. hani arkadaşına bir şey oluyor herkes zombi gibi, tepki veren yok?? bir dur da çocuk niye öyle yaptı düşün, sorgulama ve ilgi sıfır. sonu ciddi anlamda film şeridi gibi bitti ve özensiz olan son tüm kitabın akıcılığını bile kenara bırakıp sinir olmama neden oldu. colleen hoover için iyi bir başlangıç yaptığımı hissetmiyorum ama çerezlik kitap olması tek güzel kısmıydı.