.... Zira onlar bilinmezliğe tahammül gösterme kabiliyetinde değiller. Ama bizler hakikat diye bir şey olmadığının idraki içinde olduğumuzdan onları boş hayallerle, uydurulmuş hikayelerle avutabiliriz.
Eğer kişi insanların mutluluk, sevgi, sevinç olarak tanımladıkları şeylerin tamamıyla yanlış temeller üzerine inşa edilmiş varsayımlar olduğunu keşfederse yüreğinde derin bir boşluk bulur.
Ölünce gidecekleri cenneti tasavvur ederek eskisi kadar mutlu olmuyorlar. Ama aynı şekilde inanmayı da sürdürüyorlar. Zira yepyeni bir şeylerin peşinden koşmaya yeltenemeyecek kadar tembeller.
Kim bu Tarım ve Et şirketi? Kimse değil! Bir şirket. Deli olur insan. Karşısına dikileceğin kimse yok ortada. Bura halkının çoğu, kızacak birini aramaktan usandı... Ama ben öyle yapmadım. Ben hepsine birden kızdım.
Kutsal ruh yolunu, Mesih'in yolunu düşündüm. Ne diye her şeyi İsa'nın ve Tanrının sırtına yüklüyoruz dedim.......... Belki kutsal ruh aslında insan ruhudur, hepsi bu!