Okumuş bilge bir kadın Piraye.Ancak aşkın olduğu yerde aklın ikinci planda kaldığının ayrımını çok sonra yapabiliyor.Çok sevdi Haşimi.Herkese her şeye meydan okurcasına.Lakin seven insan ne kadar dayanabilir sevdiğinin başkasının olmasına?Gurur yaptı kendince,haklıydı da.Ancak hesaba katmadığı bir şey vardı;Haşimi de en az kendinin onu sevdiği kadar sevmişti Pirayesini.Dayanır mıydı gitmesine?Üstelik bir de aşkın meyvesi dedikleri çocukları, Dicle varken.Dayanamadı.
O senin gittiğin gün ölmüştü Piraye.Gözyaşına bakmayan bir törenin gizli kurbanıydı aslında.Korkusuzca yürüdü ölümün üstüne üstüne.Kaybedecek neyi vardı ki?
Bir adın kalmalı geriye,diyordu şair.Öylede oldu.Adı daha doğmamış oğlu Haşim de can bulurken...
