Aylar, yıllar geçip gidiyor
Hatta mevsimler geçip gidiyor
Fakat bende mevsim sonbahar
Bendeki mevsim hep sonbahar
Ağaçlar yapraklarını döküyor
Tıpkı benim gözyaşlarımı döktüğüm gibi
Başta zor oldu ama ben alıştım
Galiba alıştım bendeki sonbahara
Onlar alışamadılar bendeki sonbahara
Beni iten onlar değilmiş gibi
Aslında güneşte var ama
Yine de üşüyorum
Tıpkı hayatımda hep iyi olan insanlar gibi
Hani hep beni düşünenler var ya onlar gibi
Onlar da hep hayatımda ama yine de canım yanıyor...
🌠
Yoruldum insanlara kendimi
Davranışlarımı beğendirmekten
Her şeyi içimde yaşamaktan yoruldum
Tek başıma olmaktan
Hıçkırıklarımın boğazıma dizilipte
Ağlamak için geceyi beklemekten yoruldum
Kendimi olduğum gibi anlatamamaktan
Hep güçlü görünmekten
Hep dik durmaktan yoruldum
Bu ara o kadar yordular ki
Yüzüme yalandan bir gülümseme dahi konduramıyorum
Galiba bıraktım her şeyi
Neyi nasıl istiyorlarsa öyle olsun
Beni nasıl görmek, anlamak
İstiyorlarsa öyle olsun
🌠
Bana dünyanı anlat deseler
Önce susarım
Dünyam onlara yabancı gelir bilirim
Sonra ise anlatırım dünyamı
Benim dünyam gece gibidir
Karanlık ve sakin
Benim dünyam bomboş bir sokak gibidir
Sessiz ve kimsesiz
Benim dünyam karlı bir gün gibidir
Temiz ve soğuk
Benim dünyam böyledir işte...
🌠
Yağmur varken güneş bana göre değil
Gece varken gündüz bana göre değil
Siyah varken renkler bana göre değil
Bana göre değil işte
Hüzün varken sevinç bana göre değil
🌠
Biliyormuydun
Ben geceleri uyuyamıyorum
Ama geceleri uyuya bilenler varmış
Hatta gökyüzünü izleyerek uyuyolarmış
Oysa ben gökyüzüne baktığım zaman
İçimi bir karanlık bir yalnızlık kaplıyor
Yüreğime sis gözlerime yağmur çöküyor
🌠
Hayatımız gökyüzü gibi olmuş
Gökyüzüne baktığında sadece
Sana gülen minik yıldızları görüyorsun
Oysa o yıldızların arkasındaki
Kara geceyi
O kapkara gökyüzünü gören yok
Herkes o minik yıldızlara aldanıyo
Arkasında duran koskoca gerçeği görmüyolar
🌠