Melike Karataş yorumladı.
Yazmak için geçtim bilgisayarın başına, bilemedim ne yazsam. Başladım bir şekilde, kelimeler geldiği gibi dökülsün klavyeye, klavyeden ekrana, ekrandan siz değerli okurlarıma. Umarım sıkılmazsınız, hem beğenmezseniz bırakır geçersiniz bir sonraki iletiye. Yazmak bir ihtiyaç oluyor artık bende yavaş yavaş, bazen böyle gereksizce klavyenin tuşlarına dokunmak; harfleri, kelimeleri, cümleleri sıralamak istiyorum. Önceleri kağıda, kaleme dokunmak isterdim ama kalırdı onlar orada, bende, iki cilt arasında. Okumazdı kimse, tıklanacak bir "beğen" butonu yoktu sayfanın dibinde. Oysa şimdi öylemi, tanımadığım onlarca insan okuyor yazdıklarımı ama olsun beğeniyorlar işte... Beğenilme arzusu bazen yapay gelir ama teşvik eder insanı. Acaba büyük yazarlar eserlerini yazarken ne için yazdılar? Beğenilmek, ünlü olmak, unutulmamak, insanlığa faydalı olmak yada sadece para kazanmak için mi? Yoksa içten gelen, engel olamadıkları "yazma dürtüsü" mü? Onlarda teşvik beğenileri yada kendi zamanlarına göre moral, motivasyon, teşekkür mektupları alıyorlar mıydı? Peki kendi için yazanlar ne olacak.. Belkide başyapıt olacak nice eserler sandıklarda, depolarda, hatıra kutularında kayboldu gitti, yayınlanmadan... Siz ne dersiniz? Bir insan sizce ne için yazar?
Yaşamak için...yazmaksak ölürüz
111 syf.
·
Puan vermedi
Sartre nin bulantı'sını da tavsiye ederim