Aslı
@redframe
“Böyle şiir olmaz, diyeceksin; biliyorum.
Ama böyle dünya olur mu?”
5 Kasım
1598 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
ben ne istediğimi biliyorum
sen bana ne isteyebileceğimi söyle
Sayfa 56 - 160. Kilometre Yayınları / Şiir Adı: Boyun TutulmasıKitabı okudu
Bir gün ben:
Tebrik edin beni, galiba delirdim.
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yaşamın insana verebileceği o önemsiz ya da son derece sıradan nimetler karşılığında ne kadar fazla şeyi alıp götürdüğünü düşünüyordu.
Sayfa 40 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Neden, neden iyileştirdiniz beni? Bromür preparatları, boş boş oturmalar, ılık banyolar, başıma nöbetçi dikmeler, attığım her adımda, aldığım her yudumda gösterdiğiniz ödleklik, bunlar beni eninde sonunda ahmaklığa götürecek. Deliriyordum, büyüklük hezeyanına kapılmıştım, fakat neşeli, zinde ve hatta mutluydum, ilginç ve orijinal biriydim. Şimdi daha makulüm ve daha sağlıklıyım fakat herkes gibiyim: Vasatım, sıkıcı geliyor yaşamak... Ah, ne büyük gaddarlık ettiniz bana!
Sayfa 34 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
mutluluğa dair:
— Çok eskiden mutlu bir insan en nihayetinde kendi mutluluğundan korkmuş (yani o kadar büyükmüş mutluluğu!) ve tanrıların kendisine merhamet etmesi için onlara en sevdiği yüzüğünü adamak istemiş.* Biliyor musun? Mutluluk beni de Polykrates gibi bir parça endişelendiriyor artık. Sabahtan geceye kadar sadece sevinç duyuyor olmam, bu sevincin benliğimi tümüyle esir alması ve tüm diğer hisleri bastırması bana tuhaf geliyor. Üzüntü, keder ya da sıkıntı nedir bilmiyorum artık. İşte uyumadım yine, uykusuzluktan mustaribim, ama sıkılmıyorum. Cidden söylüyorum: Tereddüt etmeye başladım.
— Ama neden? -diye şaşırdı keşiş.- Sevinç doğaüstü bir his mi? İnsanın normal hali bu olamaz mı yani? İnsanın akli ve ahlaki gelişimi ne kadar yüksekse, ne kadar özgürse, hayat ona o kadar keyif verir. Sokrates, Diogenes ve Marcus Aurelius keder değil, sevinç duyarlardı. Havari de demişti ki: "Her zaman sevinin." Sevin ve mutlu ol.
— Peki ya tanrılar birden öfkeye kapılırsa? -diye şaka yaptı Kovrin ve güldü.- Sahip olduğum konforu elimden alıp beni aç ve açıkta bırakırlarsa, bu pek de hoşuma gitmez.
* Efsaneye göre Samos tiranı Polykrates'in çok başarılı olduğunu düşünen dostları ona en kıymet verdiği şeyi tanrılara adak adamasını tavsiye eder. O da en sevdiği yüzüğünü adak niyetine denize atar. Ancak yüzük bir balık tarafından yutulur ve bir balıkçı yüzüğü Polykrates'e geri getirir. Bunun üzerine Polykrates kaderden kaçış olmadığını anlar. Efsane psikolojide cezalandırılma arzusunu ifade eden bir komplekse adını vermiştir.
Sayfa 30 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Tekrar söylüyorum: Sağlıklı ve normal olmak istiyorsan, git sürüye katıl.
Sayfa 23 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dostum, sadece sürüden ayrılmayan sıradan insanlar sağlıklı ve normaldir.
Sayfa 22 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dert ettiği şeyin ehemmiyetsizliğine nispetle çektiği acının derin oluşu, Kovrin'in ona daha fazla acımasına sebep oluyordu. Bu varlığı bütün gün, hatta belki de ömür boyu mutsuz etmek için nasıl da yetiyordu küçücük bir şey!
Sayfa 19 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Devasa bir şey istiyordu, uçsuz bucaksız, insanı şaşkına çeviren şeyler.
Sayfa 17 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sanki tüm dünya pusuya yatmış bana bakıyor ve anlaşılmayı bekliyor...
Sayfa 11 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bir kitap okudu
43 syf.
5/10 puan verdi
Bir kitap okudu
572 syf.
7/10 puan verdi
·
741 günde okudu
Yerde sürüklenen ölü, gazetede bir resim
Çiçekler götürüyoruz sevgililerimize
Senin yattığın topraktan koparılmış
Bir yaz günü, geceyarısı uyanıp
Bir bardak su içiyoruz musluktan
O su, senin damarlarından geçerek gelmiş
Kimse düşünmüyor beyninle yüreğinin
Arasında durduğunu dünyanın ekseninin…
İşte o zaman bir suç çağrışımı oluyor yaşamak
Dünya özür dileyecek senden bir gün
Biliyorum, tarih orda başlayacak...
Sayfa 65 - Kırmızı Kedi Yayınevi / Şiir Adı: AğıtKitabı okudu
Ne söyleyebiliriz yarın bir taş konuşmak isterse?
Bir portakal ağacı saçını başını yolarak
Yollara düşerse birden?
Çiçekler ölülerin yüreklerinde büyür
Toprak öyle çok ölüyle dolar ve
Deniz, bir ölü yıkayıcısı olarak vurursa kıyılara?
Fundalıkların dibinde biriken kireç
Suların saçlarındaki yakamoz duvak
Sorarsa, sorarsa yineleyerek: Neden?
Benim ne işim vardı, insanların tarihinde?
Sayfa 64 - Kırmızı Kedi Yayınevi / Şiir Adı: AğıtKitabı okudu
Ve sen öldün, unutuldun
Bütün unutulanlar gibi unutkansın şimdi
Sayfa 64 - Kırmızı Kedi Yayınevi / Şiir Adı: AğıtKitabı okudu