Reha
@reharen
362 okur puanı
Mayıs 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“Sen nasıl buldun filmi?”
“Benim nasıl bulduğumu önemseme, zira bu tarz filmler bana hitap etmiyor.”
“Sorun tarihi öğeler barındırması mı?”
“Hayır; karakterler çok hızlı konuşuyor, yüzleri epey yakından çekilmiş ve mimikler ile ifadeye güç verilmeye çalışılmış, müzikler duyguları fazla belirginleştirmiş, son olarak bir derinlik yok.”
“Derinlik olmaz olur mu? Arka planda on dokuzuncu yüzyılın o kasvetli toplumsal meselelerine eğildim.”
“Sanat bir ayna değil yaratım olduğunda sanatsal bir nitelik taşır, ayrıca toplumsal meseleleri araçsallaştırmak, kültür devşirip püskürtmek sanatçının işi olmamalı. Derinlikten söz ederken daha ulvi bir konudan bahis açıyorum, zira derinlik arayacak olursam, aşırı yoruma başvurmadan da her filmden derinlik çıkarabilirim.”
Sayfa 104 - Velespit YayınlarıKitabı okuyor
Kışkırtıcı çıplak ayağının birinin topuğunu kalorifer peteğinin üzerine koymuş diğer ayağını da baldırına bırakmıştı, ayak tabanı ile ayağının üzerinin kesişimi olan bölgeye yaptırmış olduğu dövme -ki bu dövmeyi tarif etmek oldukça güç- hemen göze çarpıyordu. Hâlâ o dövmeyi yapan adam üzerimde kıskançlık tesiri bırakıyor. Acaba bunun bir sonu var mı?
Sayfa 31 - Velespit YayınlarıKitabı okuyor
Hakaretin suç olduğunu söyleyebilirsiniz; ancak kültürden, inançtan, milliyetten, lisandan ve dönemden nemalanan hakaret kime göre şekillenecektir? Suç olduğu kararını kim nasıl verecektir? Sinan Kara kaymak bir burjuvadır “affedersiniz”, kaypak bir burjuvadır dediğimde bu bir hakaret midir yoksa gerçeğin bir başka ifade ediliş biçimi mi? Benim için ikincisi.
Sayfa 93 - Velespit YayınlarıKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
mithat yokuş aşağı pedallıyor
mithat her pedalladığında
herkes ona bakıyor
herkes ona baktığında
pedallamaya devam ediyor
bir gün mithat yokuş aşağı
pedallarken düşüyor
aylar sonra kırılan ayağı iyileşiyor
mithat yine yokuş aşağı
pedallamaya devam ediyor
herkes de ona bakmaya
Sayfa 54 - Velespit YayınlarıKitabı okuyor
Reha tekrar paylaştı.
Çürük Ezgil hakkında yazmak için günlerdir bekliyorum. Neresinden tutup başlasam,hangi kısmına değinsem diye düşün düşün toparlayamadım bir türlü. Gerçi şu an bile toparlanmış değil zihnimdekiler. Çünkü eser birçok derinlik barındırıyor ve açıklaması zor şeyler yaşatıyor okura. Ama artık onu herkese anlatmak isteğine (nasıl anlatacağımı bilmesem de) karşı duramıyorum.
Sarvan Rahimov’un ilk kitabı Çürük Ezgil ancak sizi temin ederim ki kitabı okumaya başladığınız an asla buna inanamayacaksınız. Betimlemeleri,seçtiği kelimeleri ve konuları sizi yılların yazarı gibi tatmin ediyor.
Kitap, bir öykü kitabı. Kısalı uzunlu 8 adet öykü var içerisinde. İnce değinilmiş konular, kara mizah ile tatlanmış anlatımlar ve akıcılık ile sizi sıkmayan aksine meraklandıran bir eser yaratmış 
Sarvan Rahimov .Öyküleri de okuru rahat okuyacağı şekilde sıralamış.Sanırım bu yüzden daha ilk öyküde pelesenk ettim yazarın adını dilime. Ve herkese anlattım kendisinin eserini.
Aslında yazılan öyküler, belki bizim başımıza gelen gündelik olaylar. Bunu özel kılan ise Rahimov’un kalemi. Okuru o standart perspektiften kurtarıp başka bir bakış açısına sürüklüyor. Her alanda başarıyı yakalamış olan yazarımız elbette bizi o bakış açısına hasret bırakıyor, son sayfayı kapattığımızda.
Sarvan Bey'in yazdığı ve kitap haline getireceği bir sürü öyküsü varmış. Dilerim ki kendisi arayı çok açmaz, çünkü istiyorum ki seri halde kitapları olsun bende. Ve herkes tanışsın kendisiyle. Okuyucusu bol olsun. Bundan sonra çıkacak eserlerinin ilk alıcılarından olacağım.
"Zaten birkaç saate mutlaka biri görüp yardım eder.”
“Ederler elbet, insanlar bayılır böyle küçük kahramanlıklara; kendilerini değerli hissetmek için ufak fırsatlar bunlar."
Sayfa 19 - Velespit YayınlarıKitabı okuyor
Hem nükleer santrallere karşı çıkıp rüzgâr tribünü ve güneş paneli kullanılmasını öğütleme saçmalıklarını dinler eğlenirdim. Yazmışlar web sitelerine: Nükleer enerji tehlikeli ve pahalı. Çernobil ve Fukishima gibi olaylar yaşanmış. Altmış yıllık nükleer enerji konseptini iki olay yaşandı diye çöpe atacaksak uçaklara da hiç binmeyelim, zira onların kaza oranı santrallerden çok daha yüksek.
Sayfa 81 - Velespit YayınlarıKitabı okuyor