Bu gül birşeyin anısı olacak ama neydi unuttum,
Kimbilir belki de sabah sabah yeniden açan umudum.
Ama dünyada her şey olması gerektiği gibi olmuyor ki..
“Güneş uyanmadan uyanır müminin gözleri… “İlk defa doğan” güneşi bekler gibi bekler ufkun “rengâhenk” yırtılışını; dudağında “Subhanallah” ile…”
Sayfa 121Kitabı okuyor
Martılar ki sokak çocuklarıdır denizin
Sayfa 8Kitabı okudu
Sana bin kez söyledim be evladım Dişlerinle tırnaklarını yiyeceğine Gözlerinle gökyüzünü yesen ya
Sayfa 64Kitabı okudu
İstanbul Liseli Gençler Sordu Şiirde Uslüp Nedir Diye?
Bende dedim ki bazıları Ayçiçeği diyorlar günebakana
Bazısı da günebakan diyor ayçiçeğine
Ben günebakanı yeğliyorum
Belki de güne yöneldiğim için yine Ama siz de bilirsiniz ki
Gün aydındır gece de gece
Ama ne zaman diyeceğiz birbirimize günaydın?
Ben de onu diyorum ya işte
Bak kardeş şimdi üslûp meselesini düşünmeye başladın.
Sayfa 20Kitabı okudu
Enver Ercan
"Şiir bir umutsuzluktur. Elbette bir umutsuzluktur.
Niçin mİ? Umutsuz olmayan adamlar şiir yazamaz.
Umutsuz olmayan adamlar resim yapamaz, mimar olamaz. Yaratıcı olamaz. Bu dediğim elbet yaşadığı mız bu dünya İçin bir söz. Çünkü kâğıt bir umutsuz luktur. Boş bir kâğıt... Tuğlalar, blriketler, çlmontalar hepsi umutsuzluktur. Demirler bile umutsuzluktur."
Sayfa 6 - Düşün Dergisi, Aralık sayısı, Enver ErcanKitabı okudu