Martılar ki sokak çocuklarıdır denizin
"Ama dünyada her şey olması gerektiği gibi olmuyor ki...
Martılar ki, sokak çocuklarıdır denizin.
Sünnet değil, farzdır farzdır Cumhuriyet.
Arşa vardı feryadım
Firazda kör kadıydım
Kararsızlıktan cayıp
Katlime karar aldım
Gül benizli isyanım
Eksi çıktıkça kanım
Arta durdu bicanım
Ben ölsem ölsem bile
Dipdiri o sol yanım
Deliriyorum Tiremens!
Dün ne güzeldi gün
Dün bir düğün
Vapurun bacasında bir zambak açmış
Kulağımın zarında bir sümbül
Tırnaklarım hepsi papatya
Ayaklarımla geziniyorum dünyayı
Ayaklarım ki manolya
Uzun bir mavi bu Boğaz
Çıkı çıkıveriyor heryerden
Sanki milletçe işimiz
Bir sandalı denize indirmek
Ben övmüyorum hicbirşeyi
Ağaç elmasıyla övünüyor
Bir mevlut sanki Hatice
Giyinmiş sırmakeş’e gidiyor
Bu kadar güzel olmamalıydı yeryüzü
Dayanamıyorum dayanamıyorum
Şıp dedi güneşin ilk gözyaşı
Şıp dedi damladı denize
Beni tutmayın artık tutmayın
Ve kızaran kızaran tomatlar
N’olur beni unutmayın
Benim karım Hale olacaktı
Ölmüş ve ressam bir kadın.
Sayfa 30Kitabı okudu