Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Rabia Sevinç

Rabia Sevinç
@rsvnc
Ölürken ben ne yapıyordum, diye kendime soruyorum. Kalbimin sıcaklığında cevabım çoktan hazır. Ne yapıyordum? Bir başkasıyla karşılaşmış ve sevmeye hazırlanmıştım.
Sayfa 295Kitabı okudu
Reklam
Kendi yaşamımı babalarımınkinden farklı bir bahçe haline getirebilir miyim?
Sayfa 175Kitabı okudu
Ağaçları sevme yeteneğinde çok fazla insanlık vardır. Doğanın bağrında kendini bunca anlamsız hissetmenin büyük gücü vardır…Evet, bu işte: Ağaçların çağrısı, onların ilgisiz ululuğundan ve onlara olan sevgimizden dolayı bize hem dünyanın yüzeyinde kaynaşan gülünç ve aşağılık parazitler olduğumuzu öğretir, hem de bizi yaşamaya layık kılar
Sayfa 150Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Eğer kendimizi fark edersek, başkasında yalnız kendimize baktığımızın, çölde tek başımıza olduğumuzun bilincine varırsak, deliririz.
Sayfa 128Kitabı okudu
İnsan kendine izin verdiği şeye başkalarında da müsamaha göstermeli.
Sayfa 118Kitabı okudu
Reklam
Kaygılı olduğumda sığınağa giderim. Yolculuk etmeye hiç ihtiyaç duymam. Edebi belleğimin kürelerine gitmem yeter. Edebiyattan daha soylu bir vakit geçirme, daha oyalayıcı eşlik, daha nefis trans var mıdır?
Sayfa 108Kitabı okudu
İnsan hem bu kadar donanımlı hem de şeylerin varlığı karşısında bu kadar kör olabilir mi diye düşünürüm. Demek ki oluyormuş.
Kalbime giden bir yol açıyordu ve benim adımı söylerken, o zamana kadar hiç bilmediğim bir yakınlık kuruyordu benimle. Etrafımdaki dünyaya baktım, aniden renklerle süslenmişti.
Bir eve hastalık girdiğinde yalnızca bir bedeni ele geçirmekle kalmaz, kalpler arasında da karanlık bir ağ örer ve umut bu ağa gömülür.
Az zamanı kaldığına bir işaretti bu, biliyordum. Sondan önceki lütuf ânı.
Reklam
Go oyununun en güzel yanlarından biri, kazanmak için yaşamak gerektiğinin, ama aynı zamanda ötekini de yaşatmak gerektiğinin kanıtlanmış olması. En açgözlü olan oyunu kaybeder. İncelikli bir denge oyunu.
Birisi kendinden nefret ettiğinde bunu hissetmez misiniz siz? Bu onu yaşarken öldürür; kendi olmanın bulantısını hissetmemek için kötü duygularını olduğu kadar iyi duygularını da uyuşturur.
Çay ritüeli, hayatlarımızın saçmalığında dingin bir uyum gediği açmak gibi olağanüstü bir erdeme sahiptir. Evet, evren boşlukla elbirliği yapar, kayıp ruhlar güzelliğe ağlar, anlamsızlık bizi kuşatır. O halde, bir fincan çay içelim. Sessizlik olur, dışarıda esen rüzgar işitilir, sonbahar yaprakları hışırdar ve uçuşur, kedi sıcak bir ışık içinde uyur. Ve her yudumda zaman iyice yücelir.
Ama genç bir adam bir daha ayağa kalkamayacağı bir noktaya vaktinden önce gelirse, bu öylesine gözle görülür ve açık seçik bir durum olur ki merhametten insanın kalbi sıkışır.
125 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.