İnsan bir hikayenin içinde, bir hayal dünyasında yaşayabilecek kadar şanslıysa, gerçek dünyanın acıları sona erer. Çünkü hikaye devam ettiği sürece gerçek yoktur.
Hep erkeklerle vedalaşıp, durduğum yerden sırtlarını seyrediyor ve karanlıkta kaybolan ayak seslerini dinliyormuşum gibime geliyor. Ve ancak nadiren içlerinden biri, arkasını dönüp de bana el sallıyor.