Bu 95 sayfa içinde tostoyla ne acılar çektik be yahu Ilk önce inançsızlığın ve boşa giden 30 yılını beraber inceledik . Sonra alnımıza dank etti ve bu yaşamın amacı neydi ?diye çarpraz sorguya geçtik . Bir-çok filozof dinledik onlar gibi aklın ışığında yurdum köhfe yollarda .
Ama bildik ki din gibi saf bir olguyu aklın karanlık zindanlarında ulaşamazdık. Ulaşamadık da .yinede çok şancı çektik dogrusu sonra farkettik ki tanrı diye atan bir kalbimiz varmış onu dinlemeliydik . Tolstoy koyu bir hristiyan oldu tüm saf duygularıyla. Ama tabikide çok geç olmadı hıristiyanlığın gerçeklikle beraber çokça yalan barındırdığını anladığı.. Bende uzaktan ona gözlerim yaşlı gurur duyan kalbimle el salladım ona ..
