Merzanguş' un Hikayesi
Göğün altındakiler arasında, Allah' tan daha yakın olan kimdir bir yetime...
Sayfa 31
girizgah
"Seni seven neylesin?"(Cariye)
"Hiç korkmasın söylesin!"(Şah)
Söylemek ne kadar da zordur oysa. İçtekini derin bir kuyudan su çeker gibi sabırla çıkarmak dışarı ve çıkardığında da razı olmak sonrasında... Oysa hiçbir kuyu yeterince arı duru çıkaramayacaktır Sevgili'nin hak ettiği kelimeleri. Çünkü kuyu, utangaç ve saklayıcıdır. Çıkarmaktan çok sarıp bürümeyi bilir, âdeti budur kuyunun.
Sayfa 7 - Timaş
Kaldım
Seni düşlerime aldım,
Uykusuz kaldım.
Seni uykularıma aldım,
Düşsüz kaldım.
Başıma aldım, sensiz;
Gönlüme aldım, başsız,
Sensiz yollarda pulsuz,
Pullarda mektupsuz kaldim.
Sana adlar aradım..
Ardında adsız kaldım.
Sayfa 284 - YKY
Okur Takip Önerileri
Gece sıcak bir kadife gibi üçünün etrafını sarıyor. Bulutsuz gökyüzünde elmas misali ışıldayan yıldızlar, ayaklarının altındaki yolu gümüşi bir griye boyuyor. Üniversite ile Imre, bilimin ve sanatın kalbi; medeniyetin dört köşesinin en sağlamı. Burada ikisinin arasında uzanan yolda yaşlı ağaçlarda ve rüzgara boyun eğen çimenlerden başka bir şey yok. Yabani bir açıdan bakıldığında gece mükemmel; korkunç denebilecek kadar güzel.
Çocukların oyun tanımları beni şaşırtıyordu. Futbol yada piyano dersleri çoğu zaman oyun sayılmıyordu. Bunlar daha çok iş gibi görülüyordu. Peki ya çocuklar serbest, planlanmamış zamanları olduğunda kendilerini nasıl hissediyorlar?
Bir erkek çocuğu bana şöyle söyledi: " kendimi çok özgür hissediyorum, sanki dünyada yapmak istediğim her şeyi yapabilirmişim gibi. Güzel bir duygu... Ev ödevim olmadığını biliyorum, futbol çalışmak ya da ona benzer herhangi bir şey yapmak zorunda olmadığımı biliyorum. Dışarı çıkıp yürüyüş yapabilmek yada bisiklete binebilmek gerçekten de güzel bir duygu."
Sayfa 142
Bir yerim vardı. Büyük bir çağlayanın yanından bir dere akardı. Oraya büyük bir çukur kazmıştım. Bazen yanıma bir çadır yada battaniye alır, o çukurda öylece uzanır ver ağaçlara, gökyüzüne bakardım. Bazen orada uyur kalırdım. Kendimi özgür hissederdim; orası sanki benim yerimdi, ne istersem yapabilirdim, kimse beni durduramazdı. Oraya neredeyse her gün giderdim. "Sonra ağaçları kestiler. Sanki benim bir parçamı kesmişlerdi."
Sayfa 16 - Tübitak popüler bilim kitapları