Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Samanlıkta iğne

İnsanlık her bir insanın kendisiyle, çevresiyle ve bir diğeriyle etkileşimi sonucunda biriken deneyimlerin bir sonucudur esasında.
Reklam
"İkilem şu ki gerçek iyileşmenin meydana gelebilmesi için iyileşme ihtiyacımdan kurtularak yalnızca hayatın seyrinin tadını çıkarmalı ve o seyre güvenmeliyim."
Sayfa 189Kitabı okudu
"Yaşamaktan korkuyordum, ölmekten ödüm kopuyordu."
Sayfa 182Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Artık iyiyim ve merkezime döndüğümde, evrenin kalbindeki yerimi fark ettiğimde, ihtişamımı ve diğer bütün şeylerle olan bağlantımı hissettiğimde, zaman ve mekanın ilgisiz hale geldiğini gerçek anlamda öğrendim."
Sayfa 176Kitabı okudu
"Bilinmeyenle yüzleşmeyi ve belirsizliğe güvenmeyi kabul ediyordum."
Sayfa 167Kitabı okudu
Reklam
"Bir şeyler zor gözüktüğünde, bunları fiziksel olarak değiştirmeye çalışmak yerine (ki ölüme yakın deneyim öncesinde böyle yapardım), iç dünyama dönmeye başladım. Stres, endişe, mutsuzluk veya benzeri bir şey yaşadığımda, önce içime yöneliyordum. İçimde sakin ve toparlanmış hissettiğim merkezi bir yere varana dek kendi kendime oturuyor, doğada yürüyüş yapıyor veya müzik dinliyordum. Bunu başardığımda dış dünyamın da değiştiğini ve benim bir şey yapmama gerek kalmadan bir çok engelin yolumdan çekildiğini fark ettim."
Sayfa 160Kitabı okudu
"Daha sonra, yaptıklarımızdan ya da inandıklarımızdan bağımsız olarak hepimizin spiritüel varlıklar olduğumuzu keşfettim. Başka bir şey olamayız, çünkü ruhsal varlıklardan başka bir şey değiliz. Bunun her zaman farkına varmıyoruz, hepsi bu."
Sayfa 159Kitabı okudu
"İnsanların yaşamın büyüsünü görme yetilerini kaybettiklerini hissediyordum. Etrafımda gördüklerime karşı ve yalnızca hayatta olduğum için hissettiğim şaşkınlığı veya coşkuyu hissetmiyorlardı. Rutin yaşamlarına saplanmış gözüküyorlardı ve zihinleri, yapmaları gereken bir sonraki şeye odaklıydı. Ölüme yakın deneyim yaşamadan önce ben de tam olarak böyleydim. Herkes kendisini öylesine kaptırmıştı ki içinde bulundukları anda nasıl kalacaklarını unutmuşlardı."
Sayfa 150Kitabı okudu
"Her şeyi yeni gözlerle görüyordum, sanki yeniden bir çocuk olmuşum gibi."
Sayfa 126Kitabı okudu
"Bir şey olmaya veya başka biri olmaya çalışmak daha iyi olmamı sağlamıyor, yalnızca kendi özümden mahrum bırakıyordu. Başkalarının gerçek benle ilişki kurmasını engelliyordu ve beni de onlarla gerçek ilişkiler kurmaktan mahrum bırakıyordu. Yapaylık, evreni olmam gereken ve ifade etmem gerekenlerden yoksun bırakıyordu."
Sayfa 105Kitabı okudu
Reklam
Yenilginin kaçınılmaz olduğu bir mücadele vermiş, dayanmaya çabalamıştım. Sonunda sıkı sıkıya tutunduğum her şeyi boşvermeye hazırdım. Derin bir uykuya daldığımı hissettim.
Neden hep özür diliyorum? Neden yalnızca ben olduğum için özür dilemem gerekiyor?
"Gerçekte endişe, kişinin bir sorunu çözmedeki yetersizliğinden doğar."
"Başarınızın düzeyi düşüncelerinizin olumluluğuyla orantılı olacaktır."
"Kendinizi çoğu zaman mutsuz, düzensiz, hayallerinize ulaşmaktan aciz mi hissediyorsunuz? Mutlu olmak mutsuz olmaktan daha fazla çaba ister. Bu yüzden yaşamın sizi aşağı çekmesine izin vermek çok kolaydır. Üzüntülü ve bitkin hale gelmek hiç enerji istemez."