Doğanın karşısında çelimsiz bir yaratık olan insanın nasıl kendini bu denli önemsediğini bir türlü anlayamıyordum. Varlığın ve yokluğun sınırında yaşayan insan nasıl bu denli kibirli olabilirdi.
Sayfa 59Kitabı okudu
İnsan her yere gitmenin yolunu buldu. Havada uçtu, denizde yüzdü ama insanın kalbine giden yolu bir türlü döşeyemedi. Çünkü en zorlusu oydu. En çetin yol insanın kalbine gidendir.
Sayfa 54Kitabı okudu
Bilmiyorum ama yaşamak için insanın bir amacı olması gerektiğini şimdi daha iyi anlıyorum.
Sayfa 50Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Işte insanın cehennemi kalbindeki yangın. Herkesin kalbindeki ateş değişiklik gösterse de yanıyordu insan içten içe. Yanmanın derecesi değişse de yanıyorduk işte. Kimi aşk uğruna, kimi para, kimi şan şöhret uğruna kavuruyordu kendini. Her yerde yanmış çürümüş ruhlar dolanıyordu. Dünyanın cehennemden bir farkı yoktu.
Sayfa 43Kitabı okudu
Dünyaya geldim gördüm ve gidiyorum. Bulduğum gibi bırakıyorum. Tuvaletlerde yazan dünyanın en anlamlı sözü: "Bulduğun gibi bırak." Dünyayı pis buldum pis bırakıyorum hepsi bu. İnsanları değiştirmek için uğraşmıyorum. Dokunmuyorum hayata, seyrediyorum, evet sadece izliyorum bu oluşumu.
Sayfa 31Kitabı okudu
Saklamasını bilmezsen eğer, eder seni ölmekten beter. Koysan da en büyük zindana onun için kaçması birkaç saniye sürer.
Sayfa 21Kitabı okudu
Eğer onların istediği gibi olmazsan hemen öteki olur, hemen öcü olur hemen cadı olursun. Ama unutma ki olduğun şey insanların gördüğü değil senin hissettiğindir.
Sayfa 21Kitabı okudu
Insanların bilmedikleri şeylerden korktuğu aşikârdı. İnsanlar bilmediği için korkuyordu. Kendileri gibi görünmeyenlerden korkuyorlardı, kendileri gibi düşünmeyenlerden korkuyor ve hatta onları oradan kaldırmak istiyorlardı.
Sayfa 20Kitabı okudu
Merak etmenin pençesine düşersen kurtulamazsın bir daha. Sorgulamadığın araştırmadığın bir şey kalmaz bu dünyada. Alîm oldukça billgin oldukça insanların işleri hep düşer sana.
Sayfa 19Kitabı okudu
"Bir kere düşersen pençesine, kulu kölesi eder seni, sen ona kolluk ettikçe, dünya sana kul köle. "
Sayfa 18Kitabı okudu
Zaman içinde mutlu anlar da acıya dönüşebiliyordu
Sayfa 21Kitabı okudu
Insanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmediniz. Sevmediğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi. Ama bir şehri yaşanır kalan şey iyi yönleriydi.
Sayfa 47Kitabı okudu
Bilginin ya da bilimin değil paranın saygı gördüğü bir cehennemdeydim. Gördüğüm insanlar bana Doğu bölgesindeki halkın çaresizliğini ve bizim zavallılığımızı bir bir yüzüme vuruyordu. Birinin kuzeni ya da dayısı olmanın en büyük servet olduğu bu pislik yerden şimdiden midem bulanmıştı
Sayfa 45Kitabı okudu
Kalbinin yönetimini sevgiye bırakırsan her şey olması gerektiği gibi olur.
Sayfa 84Kitabı yarım bıraktı
Çabalayıp kazanmaktan daha önemli olan şey kazanamasan da çabalamandır.
Sayfa 377Kitabı okudu
