“ İnsan bu kadar çok sevmemeli, kimseyi bu kadar çok sevmemeli, kendi çocuğunu bile. Her sevgi, had safhaya varmış bir bencilliktir.”
Sayfa 19 - Yapı ve kredi
“… Yaratıcı olmak konusunda zorlanan çok öğrenci tanıdığını söylemişti Bayan Lucy. Resim, çizim, şiir; her biri zor gelmişti bazı çocuklara yıllardır. Sonra bir gün bir eşikten geçmiş ve sanki çiçek açmıştı hepsi… “
Sayfa 34
“Yüce kralınız bu topraklarda savaşın açtığı yaraları bugün bir yolcunun en ufak bir izini, gölgesini göremeyeceği şekilde tamamen kapatmayı nasıl becerdi?"
“Sorunuz çok isabetli beyim. Dayım kendini asla Tanrı’dan yüce görmeyen ve yol göstersin diye daima Tanrı’ya dua eden bir hükümdardı. İşte bu yüzden, onun yanında çarpışanlar kadar mağlup ettikleri de hakkaniyetini görüp kendi kralları olmasını istediler."
Sayfa 97
Okur Takip Önerileri
Aşk
“Aslında bir aşka, olup bittikten sonra, en sonundan baktığımda, geride aşk adıyla anılacak bir şey bulamıyorum; belki hos bir duygucuk, kısa bir süre yaşanmış ama mutlaka sona ermiştir; geriye kalan buruk bir tebessüm, acılı bir anı, yitmiş bir aşk vehmi, görünmez olmuş! Oysa başlarken ne kadar inandırıcıdır her şey. İki insanın, bir örgü gibi, tülden, hafif bir dantel gibi sarınmışlıkları vardır aşkı. Etin ete, ısının ısıya geçişi; yitirdiği yarısını arayan insanoğlunun bulduğunu sandığı parçasına rastladığında geçirdiği bir baygınlıktır aşk. Sonu olmasa, sonu gelmese vardır, evet vardır. Bir düşünce olarak, nakşedilmiş bir bilgi olarak genlerimize, vardır; yoktur demeye dilimizin varmadığı; kıyamadığımız için yok olmasına, elbirliğiyle yalandan var ettiğimiz bir sözcük, olmasını hep istediğimiz ve isteyeceğimiz bir umuttur aşk, bu umudu çalmaya kimin gücü yeter yarının insanından? “
Sayfa 209
Aşk?
Aşkın ne olduğunu, ne olmadığını hâlâ anlayabilmiş değilim Ferhundeciğim. Bana güzel, akıllı, zeki olduğum söyleyenlere bazen içimden, 'Eee peki sana ne! diyorum bazen de kendi kendime soruyorum: güzel olsam bile (onlara öyle gelsem bile gerçekten) benden daha güzel olanla karşılaştıklarında ne olacak? Benden daha zekisini, daha dürüstünü (sanki asıl aradıkları dürüstlük mü? O da ayrı ya), daha üstününü diyelim, bulduklarında beni bir kenara iteceklerse bunun adına neden sevgi diyeceğim ve ben de onlara (ya da muhayyel O'na) ben de seni seviyorum diyeceğim. Bu ne kadar ucuz, ne kadar sıradan bir olgu. Yahut da diyelim ki benden üstün olanı buldukları halde, içleri onu cektiği halde, kendilerini tutup (ahlâk adına, vicdan adına her neyse) benimle kalacak olurlarsa da ne kadar büyük bir zül olur benim için! Böyle bir alışverişi nasıl kabullenirim ben? Ben mutlak olanı, kalıcı ve sürekli olanı isteyebilirim ancak ama mutlak olan diye bir şey var mi dostum?"
Sayfa 76