İnsana başka bir insana unutturmak imkansızdır. Bir olayı unutabilir insan, eşyayı unutabilir, ama kimse kimseyi unutamaz.
Sayfa 80Kitabı okudu
Henüz sevgiyi tatmamıştım, kazanç hanemde değildi, dolayısıyla kayıp hanemde de olamazdı.
Sayfa 60Kitabı okudu
Beni kimse gözlemlemedi, beni kimse fark etmedi, ben kendi kendimi gözlemledim ve fark ettim; o görünmez ırmak benden bana aktı. Çaresizliğime isyan ederek, çaresizliğimden sevdim kendimi, çünkü elimde bundan başka bir şey yoktu. böyle bir sevgi iş görür, ama sadece iş görür, sevgilerin en iyisi değildir; rafta çok uzun süre bekleyip ekşimiş bir yiyeceğin, yendiğinde insanın midesini yakan bir yiyeceğin tadı vardır bu sevgide. Ama iş görür, iş görür çünkü yerini alacak başka bir şey yoktur; iş görür, ama kesinlikle önerilmez.
Sayfa 45Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bizim gibiler için bize en çok benzeyen’i küçük görmek neredeyse doğanın kanunuydu.
Sayfa 42Kitabı okudu
Bense bugün artık karakteristik bir özelliğim olan tavrımla, her neyden nefret etmem söylendiyse en çok onu severek karşılık verdi.
Sayfa 29Kitabı okudu
Annemin sesi, sesindeki o tını terk edilmiş bir sandıkta bulunan küçük bir define gibiydi, şaşkınlık değil, hoşnutluk ve sonsuz bir haz uyandıran bir define gibiydi annemin sesi.
Sayfa 28Kitabı okudu
Öylece sırtını dönüp gitmek bu hayatta yapılması en zor şeylerden biridir, ama bir kez başardığınızda, bunun aslında nasıl da kolay olduğuna şaşırır kalırsınız.
Sayfa 23Kitabı okudu
… korkmuyordum, çünkü annem zaten ölmüştü ve bir çocuk sadece bundan korkar.
Sayfa 15Kitabı okudu
Hayatım boyunca hep bir uçurumun kenarında durduğumu, kayıplarımın beni savunmasız, katı ve çaresiz kıldığını hissetmeye başladım; bunu anladıktan sonra da içim kendime dönük bir keder, utanç ve acımayla doldu.
Sayfa 7Kitabı okudu
Ne kadar çok insan gömülü her birimizin içinde.
Sayfa 294Kitabı okudu
Nasıl ki bir trajedi yarattığı sonsuz acıyla bir aileyi bir arada tutan bir anlaşmayı bozuyorsa, aynı trajedi paramparça olmuş bir alenin yıllar boyunca tüm güçleriyle birbirleriyle mücadele eden, birbirlerini yaralayan, görmezden gelen ve birbirlerinden uzaklaşan üyelerini yaklaştırabilirdi. Bu suya atılan taş kuramıydı: Eğer su durgunsa taş çalkantı yaratır ama su zaten çalkantılıysa orada tam tersine durgunluk yaratır.
Sayfa 222Kitabı okudu
“Her gün hayatta herşeylerini kaybetmiş, Çekirdek ailesini kaybedip tek başına hayatta kalmış insanlarla çalışıyorum. Her türlü maddi yoksunlukları var çoğu zaman kötü hastalıklar çekiyorlar ama biz ne üzerinde uğraşıyoruz biliyor musunuz?”
“Hayır.”
“Biz arzular, zevkler üzerinde çalışıyoruz. Çünkü en büyük kriz durumlarında bile arzular ve zevkler ölmüyor. Onları biz bastırıyoruz. Bir yasa bulduğumuz zaman libidomuzu engelliyoruz oysa biz de tek kurtarabilecek odur. Top oynamayı sever misiniz? Oynayın. Deniz kenarında yürümek, mayonez yemek, tırnaklarınızı boyamak, kertenkele yakalamak, şarkı söylemek? Yapın. Bu sorunlarınızdan tekini bile çözmeyecek ama onları ağırlaştırmayacak ve bu arada bedeniniz onu sindirmek isteyen acının diktatörlüğünden sıyrılacak.
Sayfa 212Kitabı okudu
Çocuklar çok acayiptir: Onlara söylenenden çok söylenmeyen anlarlar. Eğer Miraijin’le kalbinizdeki boşluktan hareketle ilgilenirseniz ona o boşluğu aktarırsınız. Ama o boşluğu doldurmaya gayret ederseniz, başarıp başaramayacağınız önemli değil, yeter ki siz onu doldurmaya gayret edin, işte o zaman torununuza o gayreti iletirsiniz, o gayret en basit söylemiyle hayattır.
Sayfa 211Kitabı okudu
Annemin ömrü boyunca biriktirdiği engin fotoğraf ve negatif denizinde babam bir tek o karede yer alıyordu. Bizim bu dünyaya gelmiş olmamız gerçekten mucize.
Sayfa 185Kitabı okudu
Özgeçmişlerine dürüstçe baktıklarında aralarında mutluluğun gölgesinin bile gezmediğine görebiliyorlardı. Birbirlerini tanımadan önce de mutsuz insanlar olmuşlardı, ikisi bir araya geldiklerinde de mutsuzluğu çoğaltmışlardı.
Sayfa 129Kitabı okudu