Sənan Ali
@senanali27
Təbiəti sevin, musiqini sevin, filmləri sevin, kitabları sevin və ən əsası insanları sevin. Sevmək gözəldir.
Bakı
Bakı, 27 Haziran 1996
219 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Çox təəssüf maarif insanı yaradandan soyudur, amma, daha yaxşı insan edir.
-Sən heç uşaqların ağlamağını görmüsən?
+Hə nə olubki?
-Qəribədir, görəsən niyə ağlayırlarki? Onlar axı hələ heçnə görməyiblər.
Bu kitab haqqında daha çox qeyd paylaşmayacam, çünki bunu eləsəm kitabı oxumağı bir kənara qoyub ancaq paylaşım etməli olacam. Bitirdikdə ümumi qısa bir incələmə paylaşaram yəqin. Tağ etməyi bilmədiyimdən "xırda şeyləri dərd etməyin" adlı kitabdan gedir söhbət.
Okur Takip Önerileri
Bu tərəflərin mahnısı indi budu.
Yenə qar yağır
youtu.be/nxB4GSMfmo0
"Eşi ile anlaşamayan bir bedeviye ;"Sebep nedir"diye sordular.
"Namusum hakkında konuşmam"dedi.
Karısını boşayınca tekrar sordular."Sebep neydi?"diye.
"Başkasının namusu hakkında konuşmam"dedi.
Mahremiyet ve saygı denen şey bu olsa gerek."
Alıntı (Nuri Selçuk Uygur)
"SİMYACI” PAULO COELHO’DAN 15 MUHTEŞEM SÖZ
1. Elveda diyecek kadar cesursan, hayat seni yeni bir merhaba ile ödüllendirir.
2. Hiç yenilmemiş insanlar vardır. Onlar hiç savaşmamış olanlardır.
3. En iyisini sonraya saklamayın. Yarının ne getireceğini bilemezsiniz.
4. Başkalarını memnun etmek için yaşarsan herkes seni sever, kendin
Anlatmaq istədiyim o qədər şey varkən ağlıma bu gələr.
Atina'da önemli bir tartışma yapılırken kürsüye Demostenes çıkar, ancak dinleyiciler sürekli kendi aralarında konuşmakta, filozofu dinlememektedir. Demostenes, "Bir hikâye anlatıp ineceğim" der ve anlatmaya başlar: "Uzun zaman önceydi, bir delikanlı Atina'dan Megara'ya gitmek için bir eşek kiralamıştı. Eşeğini kiraya veren adamın da Megara'da işi vardı, beraber yola düştüler. Konuşa konuşa giderlerken öğle sıcağı bastırdı, biraz dinlenmek ve öğle yemeği yemek için bir su başına çöktüler. Ama ortalıkta hiç gölgelik yoktu ve eşeğin sahibi yemeğini alıp eşeğinin gölgesine sığındı. Eşeği kiralayan genç buna içerledi, 'Sen çekil gölgede ben oturacağım' dedi. Beriki itiraz etti: 'Ben oturacağım, çünkü eşek benim.' Delikanlı Ama ben eşeği kiraladım' deyince, eşeğin sahibinden 'Ben sana eşeği kiraladım gölgesini değil' cevabını aldı ve aralarında kavga çıktı."
Hikâyenin tam burasında Demostenes kürsüden iner yürümeye başlar. Dinleyiciler, "Sonunda ne oldu, sonunu anlat" diye bağrışmaya başlayınca Demostenes kürsüye döner:
"Sizin için çok önemli bir konuda bir şeyler anlatmaya çalıştım, dinlemediniz. Şimdi ise eşeğin gölgesini merak ediyorsunuz. Ne fikrimi söyleyeceğim ne de eşeğin gölgesine ne olduğunu..."
Kürsüden iner, yürür gider.
Alıntı
Müəllifinin kim olduğunu xatırlamadığım çox sevdiyim bir söz var; elədiyiniz qədərsiniz, danışdığınız yox.
Ayaklarım beni buraya sürüklemişti. Engel mi olamadım yoksa engel olmak mı istemedim? Bilmiyorum, ancak şimdi burada oturuyorum. Burası hem cennet hem cehennem... Ağaçların meyvasıyla cennet, kırık dallarıyla cehennem; güllerle cennet, güllerin dikeniyle cehennem; görkemli gölüyle cennet, gittikçe kurumasıyla cehennem... Burası hem cennet hem cehennem.
Bir zamanlar buradayken kışın dondurucu soğunu hissetmezdim, üşümek ne hoştu o zamanlar. Şimdi baharın serinliği üşütüyor beni, donacak gibi oluyorum.
Bu sessizlik huzurken bir zamanlar, şimdi cehennem azabı. Kuşlar da lâl olmuş; sessizce köşelerine çekilmiş, kaçmışlardır bu cehennemden. Peki ne işim var şimdi bu cehennem de? Ya cennetse hâlâ, cehennem sandığım yer.
Bekliyorum. Beklemenin acısını bekleyen bilir. Bekledikçe sarıldığın umudun eridiğini hissetmek, nasıl anlatabilirim ki?
İlkbaharın ilk günüydü, buradan geçerken uğramıştım. O zamanlar cennet bahçesiydi; kırık dal yoktu, güllerin dikeni hoş görünür, göl en güzel halini almıştı. O zamanlar kuşlar buraları ezgili cıvıltılarıyla donatırdı. Sessizlik huzurun kalbiydi. O gün gözlerim bir yöne çevrildi ve bir daha o yönden ayrılmadı. Sana. Dokunduğun her yer cennet bahçesine dönüyordu, burayı da cennete çevirmiştin.
Gittin, bir daha gelmedin. Ve bir gün hiç beklenmedik bir zaman da geldin. Zaten bazı şeyler hiç beklenmedik zaman da karşımıza çıkar, öyle değil mi?
Şimdi söyler misin
Burası cennet mi yoksa cehennem mi?
https://1000kitap.com/Roso
William Shakespeare: "beklemek cehennemdir" der ve sonuna şunu ekler; "ama beklerim seni."
yoxlayın
insanlar buraxıb daha güvənməyi insanlara. halbuki o qədər incə bir nüans varki birinə güvənməklə güvənməmək arasında. incə bir xətt keçsən başına gələcəklərdən qorxarsan, keçməsən ya güvənməliydimsə deyə peşman olarsan. güvənmək lazım amma, inanmaq lazım dəfələrlə aldadılsan belə. çünki yoxlamasan heçvaxt bilə bilmərsən güvənməli olacağın adamın o olub olmadığını.
Şəhidlər Ölməz
Allah bütüln şəhidlərimizə rəhmət eləsin tanıdığımız tanımadığımız o qədər insan indiki firavan yaşayışımız üçün öz canlarından keçdilər. Bunu unutmaq qənim olsun bizə.