Sana bir şey söyleyim mi, başkasının derdi olmasa insan kendi kahrından ölür.
Sayfa 74Kitabı okudu
Ben, Osman kızı Leyla, Remzi'nin karısı Leyla oldum. Bana sorsalar, sadece "Leyla" olmak isterdim. "Leyla'yla Mecnun" bile değil, düz Leyla
Sayfa 37Kitabı okudu
"İnsan kısmı başkasını yargılamadan kendini aklayamaz zaten."
Sayfa 118Kitabı okudu
"Dayanmanın yarısı delirmek."
Sayfa 86Kitabı okudu
İnsanın bir derdi olmaya görsün, bütün çareleri öğrenirdi.
Hep söylerlerdi, erkekler çaresiz bir kadın gördü mü, ille de kahraman olmak isterler, kadının derdini çözmek için ne gerekirse yaparlardı.
"Hani diyorlar ya, rüyamda bunun bir rüya olduğunu biliyordum diye... Kâbustayım ama bunun hayatım olduğunu biliyorum."
Sayfa 45Kitabı okudu
İnsanlar sokağa çıkmayı özgürlük sayıyor. Geri dönecek yerleri olmasın da göreyim. Bunun gecesi var. Geceleri kadınların üstü fosforlu kalemle boyanır. Ne kadar it uğursuz varsa gözüne çarparsın. Biz eşek sudan gelinceye kadar dayak yemeye meraklı mıydık da kocamızın evinde bunca yıl oturduk? Dışarısı içeriden tehlikeli diye...
Peki ya kadınlar?
Erkekler şehirde geceleyin beliren heykeller gibi. Ordalar ama varlıkları şaşırtmıyor.