Serenay Özkan
@serenayozkan
Yazar, Şair.
67 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Viata Şiiri
Gece ağaçların dalları kefen sayarmış
Aysa üstte çiçekleri....
Sayfa 16 - Serenay Özkan,Viata
Üstü Kalsın
Ölüyorum Tanrım
Bu da oldu işte
Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum Tanrım
Ama ayrıca aldığın şu hayat
Fena değildir
Üstü kalsın...
Cemal Süreya
Ve Geceler,Geceler....
Ve Geceler, Geceler
Niçin bitmez kimseleri çeken karanlığın?
Şu şehlâ gözler senden güzelini göremez?
Zavallıcık ay çıktı mı? Diye sorar
Cama yapışıveriri gözleri
Ve ay ışığında söyler durur
Ve geceler,geceler...
Sen saçlarına yapışıveririsin,o camlara
Sen onun adını
Heceler,heceler...
O ise şehla şehla gözleriyle adını söyler
Ve geceler,geceler...
(Serenay Özkan)
Serenay Özkan, Viata
Okur Takip Önerileri
Yalnızlık şiiri
Yalnızlıklar Efendisi
Ben yalnızlığın efendisi
Geceyi saran benim kara serçemdir
Kadiredir bahçelerim gecenin gecesinde
Ben yalnızlığın efendisi
Ölüdür kiraz bahçeleri
Anca dikerler bu bahçeye
Ben öldükten sonra bir kiraz bahçesi
Ben yalnızlığın efendisi
Sarhoşlarım vardır
Birbirindendirler yalancı
Çocuklarım vardır
Üstlerinde kara gelinlik
Işıklar söndü mü?
Şehirlerine bitiverirler
Hele griden maviye gözleri yaşlı mı?
Mehtaplarıma konuverirler
Sabahleyin dağların çimenleri yaralı
Kör bir kuş misali dinler semâ
Dantellerim siyah,
Banklarım yaralı,yalnız
Ben yalnızlığın efendisi...
(Serenay Özkan)
Serenay Özkan,Viata
Tuhaf Bir Mavilik
Biri geldi pencereye
Üstünde siyah, mavi elbise
Hafifte beyaz
Biri geldi pencereye
Upuzun mavi elbise
Yahut tuhaf bir mavilik gözlerinde
Hafifte hilâl gamlı
Aralara pas gibi…
Serenay Özkan ,Viata
Viata
Gece ağaçların dalları kefen sayarmış
Aysa üstte çiçekleri...
Serenay Özkan, Viata
Sayfa 16 - Serenay Özkan,Viata
Rüzgarını Keseyim
Rüzgarında dupduru güneş
Ey kutsal güneş!
Bir tomurcuğu koklar gibi saçların
Menekşe kokulu...
Serenay Özkan, Viata
Sayfa 45 - Serenay Özkan ,Viata
Kadın Ölür Saçları Kızıl, Kızıl
.......
Kadın anladı o vakit
Kalp verilirse bir deve
Ağaçları ve güneşi bile olsa
Pırıl, pırıl
Parçalıyorsa kalbi
Kadın ölür, saçları kızıl, kızıl.
Serenay Özkan, Viata
Sayfa 41 - Serenay Özkan, Viata
AY!
Kalbim uçmak isteyen bir kuş kanatları olmayan
Ölmek istiyor ama biz ölmek için fazla ölüyüz!
Serenay Özkan ,Viata
Sayfa 40 - Serenay Özkan ,Viata
Tanrı'nın Aynası
......
Bir ay gibi...donuk...
Bir çocuk gibi içine bürünmüş
Gökyüzüne baksana
Kefenim yıldızlara gömülmüş.
Serenay Özkan ,Viata
Sayfa 39 - Serenay Özkan, Viata
Aylar Ve Yıldızlar
.......
Aylar ve yıldızlar
Geceyi öpmek gerek ki
Çıksın aylar ve yıldızlar.
Serenay Özkan ,Viata
Sayfa 38
Yalnızız
Damlacıklı bir tohumcuklu bukettik
Ay bahçe karanfillerimizin solgun umut ışığıydı yalnızdık
Çaldılar birden ışığı, kadehte mutluluk kül; duman yalnızız...
Serenay Özkan ,Viata
Sayfa 37 - Serenay Özkan, Viata
Yeni Ay
Ölü deniz yıldızlarının ayla birleştiği yeni ay
Ufukta güneşin yalvarış gökkuşağı
Papatyalara ışığını vuran yeni ay...
Serenay Özkan, Viata
Sayfa 36 - Serenay Özkan, Viata
Sokak lambası
Gece ağaçlar biraz çekingen
Gülümün saçları var
Gümüşten
Pırıl,pırıl
İnce, ince
Göğüslerine gül çalmış geceden...
Serenay Özkan ,Viata
Sayfa 35 - Serenay Özkan ,Viata
Hışırdayan Dallar
Önce hafiften bir rüzgâr
Aylar kendini hırpalar
Geceleyin ağaçlar
Siyah şal...
Sonra sert bir rüzgâr
Aylar gece sayar ve ağaçların dalları
Ama gözleri ölü ve kırmızı.
Serenay Özkan ,Viata
Sayfa 34 - Serenay Özkan ,Viata