Bırak.
Ne olacaksa oluyor zaten.
Engel olamıyorsun,
Tahmin edemiyorsun.
Seçim yapamıyorsun.
Herkesin haklı sebepleri oluyor, herşeyin sonunda.
Çünkü ile başlayan cümleler kuruyorlar sana.
Alışıyorsun…
Hatta aldırmıyorsun.
" Seni tanımak "cümlesi, bir ömrün tüm heyecanlarını bir ana sığdırmak ve o heyecanla ölmeyi isteme arzusuyla alakalı.
"Seni yaşamak " cümlesini anlatacak kelimelere zaten sahip değilim.
Çünkü sen, bakir ormanlarda hiç karşılaşmadığım güzellikler gibi çıkıyorsun karşıma
Ve bu, bir sonraki güzelliğini merak etmemi tetikliyor.
Mesela ellerin..
Ellerinde gidilmemiş yollar saklı,
Parmaklarının arasındaki ellerimin acizliği bundan olmalı.
Kendimi unuttuğum bir bilinmezlik, bir rüya âlemine baş aşağı sallanmak gibi,
Gözlerin mesela.
Gözlerin, yüzü gözü kirlenmiş çocukların sevinçlerini gizlemeden koşuşturduğu bir oyun alanı sanki.
Bakarken daldığım, daldığımda kaybolduğum sokaklar,
Beni yıpratmış tüm insanlardan bir çırpıda kurtaran tek mekân sanki.
Dudakların mesela...
Onları ki, kelimelere dökmek niyetinde değilim!
İnsan bazen onu en iyi anlayanla konuşmak istiyor. Kendi düşüncelerini sesli ifade etmek ve anlaşıldığını düşünmek iyi geliyor insana. Öyle her şey de herkese anlatılmıyor. Yani insan yüreğinin en ücra köşelerini alelade birine açamıyor.
Eskisi kadar özlemiyorum seni,
Ve ağlamıyorum olduk olmadık zamanlarda..
Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor..
Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık.
Biraz yorgunum..
Biraz kırgın..
Biraz da kirletti sensizlik beni!
Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni..
Gel diye beklemiyorum artık,
Hatta istemiyorum gelmeni..
Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde.
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?
Biriyle kavga edebilirsin, üzülebilirsin, kalbin kırılabilir bunlara dayanabilirsin ama değersiz hissettirildiğinde dayanamazsın. Çünkü varlığını gördüğün bir şeye yokmuş gibi davranmak dayanılmaz hissettirir.