Ben ağlamam, dedim kendime.
Kurutamam gözyaşlarımı çünkü.
Başlarsam duramam diye ağlamam.
Bütün damarlarım,
kemiklerim çıkar çünkü
gözpınarlarımdan.
Geriye tek bir derim kalır.
(Hakan Günday)
Aynı yanlışı yinelemek hep hüzünlendirmiştir beni ama yaşam aynı yanlışların yinelemesinden oluşuyor gibi geliyor bana, ölüm de bir anlamda bir yanlışın yinelenmesi değilmi sanki.