Şeyda Savman
@seydasavman
bu ara kırmızıyım.
sosyolog adayı
21 Ağustos
45 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Benim söylemek için çırpındığım gecelerde,
Siz yoktunuz.
Sayfa 54Kitabı okudu
Şimdi güneş devriliyor —— Marmara’ya doğru—— sağımda, sen solumda ışıldarken : koyu bir mavi seçmişsin kendine, akların içinde yükselirken.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
seni bir b ü t ü n olarak içine alacak, ya da t ü m ü y l e dışına atacak, birşey…
Sayfa 34Kitabı okuyor
Gün
eş kapımı tutmuş bırakmıyor
ya
kıyor.
Tepeye doğru kuruyan ağaçlar.
İncirin ak dallarına
sımsıkı
Sayfa 13Kitabı okuyor
Ayakkabılarını kapımın önünde görmeyi istiyorum!
Çünkü bu,
Seni seviyorumun içine nal salmak demektir
Sayfa 61Kitabı okudu
42- Bir kinci bir kinciye, bir düşman bir başka düşmana, yanlış yönlendirilen akıl da kendi kendisine büyük zarar verir.
Sayfa 54
“Bilinçli farkkndalıksız” olduğumuzda ve düşüncelerimizde kaybolduğumuzda, iç ve dış çevremizle bağlantımızı kaybederiz. Genellikle iki şey ortaya çıkar: 1– Hayatın ayrıntılarını (çoğu durumda olumlu yanlarını) 2– Kendimizi geliştirme veya meydan okuma fırsatlarını kaçırırız.
Sayfa 52
Zihnimizin dikkatini dağıtabilecek çok fazla şey vardır. Araştırmalar, zihnimizin aynı anda yaklaşık yedi ögeyi (sesler, kokular, görüntüler, duygular) işleyebildiğini göstermiştir ve her bir ögeyi işlemenin saniyenin sadece 1/18’i kadar sürdüğü tahmin edilmektedir. Sonuç, her saniye 126 parça bilgidir (saatte yarım milyon) (Csikszentmihalyi,1997.) Bu, potansiyel olarak dikkatimizi çekebilecek birçok “seçenek” olduğu anlamına gelmektedir! Bilinçli farkındalığınızla meşgul olabileceğimizden çok daha fazla dikkat edemeyeceğimiz şey vardır. Csikszentmihalyi, düşüncelerimizin çoğunun dün ile aynı olduğunh da ekler. Bu nedenle, alışılmış zihnimiz basitçe eski düşünceleri, zor etkileşimleri, acı verici anıları veya sıradan önemsiz deneyimleri geri döndürür.
Sayfa 47
Bilinçli farkındalık, sonuç olarak, kendimizle ilişki kurma biçimimizi değiştirmekle ilgilidir.
Sayfa 43
Özlem, ayrılmaktan doğar —— özlem, ayrınılmış olanın istenmesidir. Temelde istenen, demek ki, hiç ayrılmamaktır. Özleyen ile özlenen hiç ayrılmayabilecek olsalardı, özlem de gereksiz olur, ortadan kalkardı.
Oysa, iki kişinin, hiç ayrılmamak bir yana, daha özlemin istediği temel anlamda biraraya gelmeleri, olanaksızdır : Her kişi için ayrı bir saat çalışır, başka bir yıldız döner, farklı bir pusula yön gösterir — iki kişi, ancak çok kısa zaman aralıklarında biribirlerine ulaşabilitler, ‘bir’ —olma konumuna gelip biribirlerine dokunabilirler; ama, bu ‘bir’leşme anları, aldatıcı olmadıkları zaman bile, geçicidir kaçınılmazcasına —— iki kişi,
tam, temelden ve bütünüyle, tümüyle, biribirlerinin ‘içine gire’mezler; biribirlerinin; ‘bir’i’bir’i olamazlar.
Sayfa 117Kitabı okudu
Özlem, özleneni, özlenmedi gerekmezken de özlemektir.
Sayfa 115Kitabı okudu
Özlem, özlediğinle ilgili herşeyi unutsan da, özlediğini unutmamandır : özlediği’ni, ve, özlediğini — özlemekte olduğunu…
Özlem, ol’duğun
dur.
Özlem ol’ur
sun.
Ol
dun.
Özlem
ol——
Sayfa 105Kitabı okudu