Şevval Cihat
@shewolverine
Değişimi içtenlikle ve zevkle kabul ediyorum, bir yere varmış olmaktansa yürümeyi yeğ tutuyorum, bu yüzden yalnız olsam da yalnızlık çekmiyorum, yani kendime yetiyorum.
Öğrenci
İstanbul
6 Ocak 2000
49 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
yola çıkmış bir kumru
almış onu bir kuşku
yenilmiş bir tutku
kuş tüyü dolu bir kutu
Sosyal medyanın en büyük sorunu her şeyi aynılaştırıp hızlıca tüketmesi.
Okur Takip Önerileri
Olmak Niyeti
Sendeki ben
var olmak niyetindeyim
Bendeki sen
var olmak niyetindesin
Ben ve sen
biz olmak niyetindeyiz
Yine bir şeyler yazdım, bir şeye benzedi mi benzemedi mi bilemiyorum gerçi o yüzden olduğu kadar diyorum.
siirolmayacalisanyazilar.blogspot.com/2021/04/kayp-ha...
Var Olmayan Şiir
Yüreğimdeki müşfik sıcaklığın
Siliyor kulaklarımdan
Elem havadislerini beşeriyatın
Çünkü getirince aklıma rahiyanı
Gark oluyorum güzel düşlere
Her daldığımda gözlerine
Samitane bir sergüzeştin
Buluyorum içinde benliğimi
Mamafih eğer bigâne düşersen
Bu mektum duyguların sahibine
Solar gider o yürek
Hiç açmamış gibi
Bu mahuf sonu görme reva
Mektum duyguların sahibini
Hercümerç bırakma
Bırakma beni
Gecemin sözü
Görme beni
Duyma
Karanlığımdayken
Olma ışığım
Çünkü o ışık ancak
İçimdedir benim
Kaynağı ruhumdur
Bilmezsin sen o tözü
O tözden gelmeyen ışık
Ancak karanlığımı besler
Ben benim
Sen de sen
Biz var olabilir mi
Tözler bir olabilir mi
En içten gelen sevgin
Benden olabilir mi
Dipsiz Kuyudan İşitilenler
Dipsiz kuyu içimde
Işıl ışıl durak yerleri
Hoş geldin yaşama sevincim
Durmuyorum duramıyorum
Bitti yaşama sevincim
Düştüğümü hatırladığımda
Düşen olduğumu hatırladığımda
Dipsiz kuyumu hatırladığımda bitti
Ama tükenmez yaşamın sevinci
Yaşamımın sevinci
Çünkü parçasıdır o dipsiz kuyumun
Kuyumda zenit ve nadirin arasında
Yaşamımın sevinci ve umutsuzluğum arasında
Bir yükselerek bir alçalarak
Yaşarım ben beni
Dipsiz kuyumda yaşarım
Dipsiz kuyumda ararım
Ararım ben beni
Ararım ben seni
Aklı başında kişi hoş olanın değil, acı vermeyenin peşindedir.
-Aristoteles
Tükenmez Umudun İnancı
Yağıyor üstüme gökyüzü
Boşluğuma karanlığıma yalnızlığıma yağıyor
Hem dolduruyor hem perçinliyor
İçim dışım gökyüzü şimdi
Ben ben miyim
Gökyüzü ben miyim
Bu yağan ruhuma
Bütünüyle kendi olmanın zehri mi
Şifanın ferahlığı mı
Öyle ya da böyle
Tükenmez bu umudun inancı
Şimdilik Düşüncelerim
Hayatın kendisi var olamayacağımız kadar büyük olduğundan insan için bir yaşam amacından söz edilemez çünkü insan yoktur. Ancak kendi algılarımızda bir hayatta var olabiliriz. Bu sebeple amacı olmayan hayata o amacı ancak biz verebiliriz ve bu, bizim tarafımızdan bizim hayatımıza atanan amaç, intiharla aramıza örülen yegâne duvardır.