sidar 시다르
@sidarevrenmiran
In girum imus nocte et consumimurigni.
Öğretmen
Üniversite
97 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hatırlıyorum, küçüktüm. Küçücük, bir bacak boyunda. Yalnızdım. Nasıl yalnız olunur bilmezdim ama hep yalnızdım. Kabul etmezdi kimse beni. Nedenini anlamazdım. İtilir kakılırdım. Sonra büyüdüm, tanıdım insanları. İşte o zaman ben uzaklaştım herkesten ve her şeyden. Çünkü biliyordum artık, bildikçe iğreniyordum insanlardan. Onlar gibi olmaktan korkuyordum biraz da. Ya, diyordum, ben de onlar gibi olursam? Ne yapardım o zaman? Sadece okuyor ve yazıyordum, güçlenmek için. Şimdi yirmili yaşlardayım, hâlâ olabildiğince uzak duruyorum insanlardan.
Bir insan nasıl olur da ruhsuz, hissiz birine dönüşebilir? Mutluluk, acı, keder, hüzün, sevinç... Nasıl olur da bütün bu duygular sadece kısa bir süreliğine var olabilir bir bedende ve ruhta? Neden hemen sonra terk edip gider de o kişiyi hissiz bırakır?
Okur Takip Önerileri
Herkes düşlerinin büyüklüğü kadar özgürdür.
-Che Guevara
Yerinde sayanların, yürüyenlerden fazla ses çıkardığı bir ortamda insanın gerçeğe ulaşma arzusu sonuçsuz kalacaktır.
''Gücümü, içimdeki güçsüzlükle boğuşurken tükettim.'' diyor Dostoyevski. İnsanın içi kalabalık olunca, dışı tenha oluyor.
Geçmiş ağır bastığında mı yıpranır kişi, yoksa kişi yıprandığında mı ağır basar geçmiş?
Gerçekten sevdiğiniz ama sevilmediğiniz birini unutabilir misiniz?
İster ağır ol ister hafif, aynı sürede düşersin yere; çünkü ivme sabittir: G=9,8.
Bu dünyada açlık kalmayana dek hiç kimse gerçekten mutlu olmayacak.
Che Guevara
İki şeye hakkım var: Özgürlük ve ölüm. Birine sahip olamazsam ötekini isterim. Çünkü kimse beni canlı tutsak edemez.