Atatürk 1937 yılında bir adamdan söz ediyor!
Bir adam ki;
Memleketin ve milletin mutluluğundan ziyade kendini düşünen,
Esas kıymati kendine veren,
Mensup olduğu millet ve memleketi ancak şahsiyeti ile ayakta gören,
Kendi gidince ilerleme ve hareket durur zanneden bir adam!
Atatürk bu adamı 'kıymeti ikinci derecede adam' olarak adlandırıp bu adamın 'milletin mutluluğuna hizmet etmiş sayılmayacağını' belirtiyor..