Tanrılar dünyayı bütün insanların paylaşması için yarattı. Ama krallar taçlarıyla ve çelik kılıçlarıyla geldiklerinde, dünyanın sadece onlara ait olduğunu iddia ettiler…
Ben de böyle düşünüyorum; tamam olgunluk iyi bir şey ama o duruma gelene kadar da birçok feragatte bulunuyoruz, bizden çok şey götürüyor olgunlaşma süreci. Nietzsche, "Beni öldürmeyen acı güçlendirir." der. O acı bizi güçlendirirken olgunlaşıyoruz ama acının kalıntıları da kalıyor. Bu yüzden dediklerinize katılıyorum hocam.
Öyle olsa haksızlık denen bir kavram olmazdı sanırım ya da belki haksızlık kavramı bi illüzyondur?? Ama hayır haksızlık denen bi meret maalesef var ve hak ettiklerine sahip olamıyor insan her daim..