Ama ne duaları öğrenmiştik biz seninle, ne de etler ve kedilerle yeterince haşır neşirdik.Modern zaman kızıydık ya, gönül indirip de böyle hayati becerileri öğrenmedik.
Evet Nermin Yıldırım’ın okuduğum 2. kitabı olur kendisi, yazarın dili sevdiğim bir tarz mahalleden birileriyle konuşur gibi hissediyorsunuz mahalleden diyorsam sığ değil coşkulu,sıcak kendine has kelimeleri var , kalıpları var,kara mizah dersen o da var… hem de dibine kadar.
Gelelim kitabın konusuna bilirsiniz neyi unutmak isteriz hayatta, utanç, suçluluk,pişmanlık duyduğumuz anlar, acı verici ve yargılanacağımız olaylar bunlardır genelde.
Kitapta da öyle oluyor ana karakterimiz evli ancak bileceğiniz üzere yasak aşk yaşıyor, kitap yasak aşkı anlatmıyor yasak aşk bittiğinde geriye kalan hislerle başa çıkmaya çalışan ana karakterimiz Feribe’nin sürecini anlatıyor…yolu Mazi İmha Merkezine düşüyor ve İngilizce kuru alır gibi unutma kurları almaya başlıyor sonra o sürecin psikolojik, traji
komik anlatısı bizi içine alıyor…
Nermin yıldırım seçimlerimizi çocukluk yıllarımıza dayandırıyor kitaplarında,yine ana karakter psikolojik olarak çocukluktan yaralı, yine Dokunmadan’da olduğu gibi anne yarası var… anne yarası insanı hayatı boyunca peşine bırakmaz , bu böyledir.
Psikolojik temele dayandırılan kurguları seviyorsanız tavsiye ederim, yazarın dili, tarzı için bile okunur diye düşünüyorum. İyi okumalar!
Unutma DersleriNermin Yıldırım · Doğan Kitap · 20193,751 okunma
“Tabi. Sırlar tanıdıklarla paylaşılmaz ki. Dönüp dolaşıp bir şekilde karşınıza çıkarlar yoksa. Sırdaşınız çenesini tutsa da, zamanla garip bir borçluluk, suçluluk, öfke duymaya başlıyorsunuz. Ondan çekiniyor,laf aramızda nefret bile ediyorsunuz.”
Çünkü etrafındakileri mübalağalı gülücüklere boğanlar ve çevresindekiler tarafından tebessümle yıkananlar başta olmak üzere herkes , aslında kimse tarafından pek de umursanmadığını iyi bilir.