“O zaman bu o kadar da kötü bir şey olmamalı. Belki de bunu bir fırsat olarak görmeliyiz, öyle mi demek istiyorsun?” “Yaşadığınız hayatta her şey bir fırsattır. Bunu anlamayı her zaman reddettiniz. O yüzden de pek çok acıya maruz kaldınız.
“Çok güzel bir noktaya değindin. Bunu sorgulaman harika. Virüsün her boyutta bir manası var. Yaşam denen gerçeklikte de olduğu gibi, herkese göre manası sübjektif. Yani tek bir mesajı yok virüsün. Herkesin alacağı hem bireysel hem de kolektif an
lamda farklı farklı mesajları var.
“Az önce de dediğim gibi bu dönem yeni bir bilince uyanışı temsil ediyor. Artık zamanı gelmişti. Virüs sadece uyanış için bir illüzyon, insanlık tarihi boyunca bu müdahaleler hep yapıl dı.
Okur Takip Önerileri
Gelişime direnç göstermeyen, tersine bu süreçten dersini alıp, öğrenip gelişen ve bütünsel varlığı ile yaşama katkı sağlayanlar yaşamlarına devam edecek.
“Peki virüs...” dedim. “Ben virüs yüzünden buradayım, di ğerleri?”
“Şimdi değil, biz her an seninle iletişimdeyiz ve herkesle. Hani zaman zaman içinden gelen ama bir türlü inanmak iste mediğin o garip his var ya işte o bizim seninle iletişime geçme şeklimiz.”
“Aslında her zaman bu kadar gerçekti ancak şu an kolektifte büyük bir bilinç sıçraması yaşanıyor. Şu an sadece sen değil, dünyanın dört bir köşesinde çok fazla gönüllü ruh, ruh ailesiyle iletişim halinde ve ona verilecek olan hizmeti almaya hazır”
Cevabı evet. Senin gördüğünün ötesinde, duyduğunun ile risinde bir dünya şu anda da var.
Hastalık da dengesizlik hali. Mikro yani insan olarak bu eterik yapıya etkin var, ardından makro düzey de topluluklar –aile, ulus, dünya– halinde.
Tarihteki ilk hastalığı düşün ama ilk virüsün hastalık ya rattığı anı.
“Şöyle düşün, virüs de senin gibi bir ruhsal DNA’ya yani ma naya sahip. Madde dünyasında yaratılan her şeyin bir bilinci vardır.
Tarihteki ilk hastalığı düşün ama ilk virüsün hastalık ya rattığı anı.
“Tabii ki, seni dinliyorum.”
“Öldüm mü?”
“Ne kadar çok takıldın bu soruya, bunun için biraz geç kal madın mı?”
Dilim tutulmuştu. İyice delirdiğimi düşünürken ses de vam etti:
“Delirmedin, sadece uyanıyorsun.”
“Yok asla vazgeçmeyeceksin, her şeyi kendince yorumlayıp, ona ikna olmaktan.”