Songül bağ
@songulbg
Bibliyofil
Bir hayalim var
Evvela samimi’niyet
Sakarya
20 Kasım 1995
90 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
“Yanlış görebilirsin; yanlış bilebilirsin; hatta yanlış düşünebilirsin ama yanlış hissedemezsin.”
Dönüp dönüp sana geldikçe anladım özgürlüğün aşk olduğunu. Alışkanlıklara yenilmedim ben, seni bir alışkanlığa dönüştürmek istemedim yalnızca.
Okur Takip Önerileri
“Kitap bir limandı benim için.
Kitaplarda yaşadım.
Ve kitaplardaki insanları, sokaktakilerden daha çok sevdim. “
“Bazı insanları hiç tanımamış olmayı isterdim. Bazı yerlerde hiç bulunmamış, bazı şeyleri hiç görmemiş , bazı durumları hiç yaşamamış, bazı hisleri hiç hissetmemiş olmayı... Bir sürü hiç’lerim var. İnsan kızsa da üzülse de olanı değiştiremiyor.”
“Evet, ruhun yarası hiçbir zaman tam olarak kapanmıyor. Beden daha çabuk onarıyor kendini. Kalbin attığı derecede vücut iyileşebilir. Oysa ruhun bir kez darbe aldı mı, o yara dikiş tutmuyor. Sonuna kadar kendi kendine kanamayı sürdürüyor.”
“Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu;
O ilk gördüğü , tanıdığı, güvendiği, sevdiği insan değildi artık!
Seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı! “
İnandığım insanlar yüzünden, beklediğim yarınlar dünde kaldı.
Amin Maalouf
"korkarım
ya bu gece
güvercinler
yüreğimden başka bir ülkeye
göç etmişlerse."
Kitap okurken göz kapaklarınız ağırlaşır ya yavaş yavaş kitabı kapatıp kanepenin kenarına kıvrılırsınız ve son okuduğunuz cümleyi düşünürken uykuya dalarsınız, işte benim en huzurlu hissettiğim an bu ve ben hep o anda kalmak istiyorum.
Büyümek sancılıdır,
Değişim sancılıdır,
Ama hiçbir şey ait olmadığın bir yerde sıkışıp kalmak kadar sancılı değildir...
“Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunacak, yazılacak, yapılacak o kadar çok şey birikiyor ki, bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişmeyeceğinden korkuyorum.”
“O bitmek umudu olmayan hüzün de geride kaldı.
Çamlar, güneş, pencereler -işte ordalar.
Ağaçların altında iki iskemle. Niçin iki?
Haa evet, biri oturmak, biri de bacaklarını uzatmak için.”
“gene de geçer bunlar diyordu içimizdeki ses,
geçer bunlar diyordu insan gücü; yaşama sevinci;
geçip gitti günler...”
“Dünyanın öbür ucunda kendime hiç benzemeyen biri olmak isterdim.
Yaşlanıyor muyuz, yoksa büyüyor muyuz sence? “
Oscar Wilde’ın çok güzel bir sözü var: “Yaşamak çok nadir rastlanan bir şeydir. çoğu insan sadece var olur.” O yüzden kendimize şunu sormalıyız: “Ben yaşıyor muyum, yoksa sadece nefes mi alıyorum?”
dedi ki;
insan,insanın varlığında,hürmeti,
yokluğunda,özlemidir.dünyanın en güzel duygusu,değer görmektir.
gerisi lâfı güzaf,söze israf.