Bazen bir kuş olmak istersin.
"Kalbinde yeşil bir ağaç bulundur, belki şarkı söyleyen bir kuş gelip konar."
Bazen bir kuş olmak istersin çünkü gökyüzünün hakimidir kuşlar. Masmavi gökte süzülmek nasıl bir his kim bilir. Keşke anlatsa kuşlar, belki bir gün dinleme fırsatım olur kim bilir. İstediğin yere uçmak, dilediğin yere konmak, en güzel manzaraları en güzel yerden izlemek, durduğun yerde kendin de bir manzara olmak ...
Bu yüzden şairlere de çokça ilham kaynağı olmuşlar, adlarına sayısız şiirler, sözler yazılmış.
Özgürlüğün, barışın, zarifliğin, narinliğin simgesi kuşlar.
Onlar, göğün hava boşluğunda ilâhî emre boyun eğmiş bir halde uçuşan kuşlara bakıp hiç düşünmezler mi? Bunları orada tutan Allah’tan başkası değildir. Elbette bunda iman edecek bir toplum için nice deliller, işaretler vardır.(Nahl / 79)
Renk renk, çeşit çeşit kuş türü akıl almaz güzelliğiyle insanı mest ediyor. Her birinin görüntüsü gibi sesi de farklı. Garip değil mi insan aynı sesi sürekli duysa rahatsız olur katlanamaz ama kuş sesi huzur veriyor, dinletiyor kendini. Bunun sebebi Allah'ı zikrediyor olmaları olabilir mi?
Eğer siz Allah’a gereği gibi güvenseydiniz, (Allah), kuşları doyurduğu gibi sizi de rızıklandırırdı. Kuşlar sabahları kursakları boş olarak çıktıkları halde akşam dolu kursaklarla dönerler.” Tirmizî Zühd 33
Ne kadar nasipli kuşlar hem tüm gün dilinde zikir hem de Allah'a tam teslim olmuş, endişesi yok. İnsana bir örnek, bir nasihat aslında kuşlar.
Kudüse, kabeye uçan özgür bir kuş olmak.
Ah kuş olmak.
Gökyüzünde uçan bir kuş olmak.
mesafeler birleştirdi bizi bir de sözler, razı olma hiçbir sessizliğe. biliyorsun seni seviyorum. pencereden bakmayı öğreteceğim sana.
Asrı ve akşamları kaçırdım
Kanımın gölgesi çöktü üstüne
Yalnızlık çekmedim hiç.
Yorgun ilaçlar
ve geceyi bekleyen bir şair ile.
Her daim asılsız kavgalar çıkardım,
Henüz filiz vermiş, toy bir öfkeyle
Ezana yabancı bir kulak
Kuşların sanatına kör gözler
Çınar ağacının dallarında
Çoktan unutulmuş, ağır sözler
Kuru gölde yaşayan tek ses senin
Senin sesin çatlatıyor kuru toprağı
Sevgi adına yazılmış paçavralar,
Kullanmış kurnazlar en cılız ağı
Ve asılmış yalanlar, kırılmış dallar.
Değilmiyiz sevdalı?
Sevsek önümüzde ne engel kalırdı ne dağlar
Mezar taşı
Düşünceler kirlensede
Duygular saf
Gözler ağlasada
Sözler acıtıyor
Sen sevsende
Karşındaki yakmaya yetti
Sen sussan ruhun şarkılar söylemeye başlıyor
Ölülere türküler çalsanda
Akilah Azra Kohen
"Düşüncede birleşmiş, neyin nasıl yapılması gerektiğinin bilindiği bir sevişme. Hedefe gider gibi değil, yolculuğun tadını çıkaran bir sevişme. Arsız ama nazik."