Dayan Kalbim
Seni dağladılar, değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık.
Sensin gökten gelen oklara hedef;
Oyası ateşle işlenen gergef.
Çekme üç beş günlük dünyaya esef!
Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık!
Necip Fazıl Kısakürek
Giden Gençliğe Gazel
Umudum, heyecanım bitmez pınardı bitti
Gençliğim deli dolu esen rüzgardı gitti
Neydi o sarhoşluklar? Dünyaya boş vermekler?
O bir başka mevsimdi, bir ilkbahardı gitti.
Tadı, rengi değişti birer birer her şeyin
En mutlu, en doyulmaz yaşantılardı gitti
Çektiler ellerini elimden sevgililer
Bir zaman bu gönülde kimler yaşardı? Gitti.
Hani hiç bitmeyecek sandığım güzellikler?
Ne sevinçler, arzular ve neler vardı gitti.
Kalakaldım ortada böyle ben param parça
Her gelen yüreğimden bir şey kopardı gitti.
Hey benim doymadığım deli fişek gençliğim!
İçimde bir zamanlar bir kor yanardı bitti
Ümit Yaşar Oğuzcan
Okur Takip Önerileri
Aynı nokta
Çocukken gün battı mı, bir köşede ağlardım;
Nihayet döne döne aynı noktaya vardım.
Necip Fazıl Kısakürek
Bir erkek, "Izdırap çekiyorum;sen de beni seviyor musun?" diye ağlıyor, bir kadın da buna "Sus, sus, ben de ızdırap çekiyorum!" diye cevap veriyordu.
Sayfa 286Kitabı okudu
Selim Pusat o zaman çocukluğunda, gençliğinde ve daha sonra ana kalbine, ana şefkatine dair okuduğu yazıları, şiirleri, dinlediği türküleri, atasözlerini hatırladı ve kâinatta kendisini düşünen sadece anası olduğunu anlayarak ona karşı gösterdiği vefasızlıktan içi sızladı.
Sayfa 257Kitabı okudu
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
Sayfa 234Kitabı okudu
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...
Sayfa 233Kitabı okudu
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...
Sayfa 233Kitabı okudu
İnsanlar okunmamış birer kitaptır. En basitleri hakkındaki hükmü bile tamamının okunmasına bırakmalı.
Sayfa 89Kitabı okudu
İnsan meziyet sahibi olmaya mecburdur. Anormal olan: Kusurdur. Bir asker cesurdur diye alkışlanmaz ama korkarsa ayıplanır.
Sayfa 114Kitabı okudu
İnsanların sık sık "Gözümle görsem inanmam!" dediklerine dikkat etmişsinizdir. Bu ne demektir? İnsan gözüyle gördüğüne de inanmayacaksa görmenin mânâsı kalır mı?
Sayfa 100Kitabı okudu
İnsanlar acayip yaratıklar. Bir şeyi bir defa nasıl bellerlerse sonuna kadar öyle gidiyorlar. Artık hiçbir şey onların gözünü açmıyor.
Sayfa 99Kitabı okudu