Şule Şahintepe
@sulesahintepe
Türkçe Öğretmeni
16 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Güzellik bize tatlı geliyor, çünkü o hayatımızla aynı bir ölümlü nağmeye uyarak raksediyor.
Bilgi bize kıymetli, çünkü onu tamamlamaya asla vakit bulamayacağız.
Her şey sonsuz olan göklerde yapılıp bitirilir.
Fakat dünyanın boş hayalden ibaret çiçekleri, ölümle sonsuza dek taze kalırlar.
Kardeş, bunu böyle bil ve şen ol.
Okur Takip Önerileri
Çiçeğini kopardım ey dünya!
Onu göğsüme bastım, dikeni battı.
Gün batıp hava karardığı zaman baktım ki çiçek solmuş fakat acısı kalmış.
Sende kokulu ve gururlu daha pek çok çiçek açacak, ey dünya!
Fakat benim çiçek toplama vaktim geçti, geceleyin gülüm de yanımda değil, sade acısı kalmış.
Kandil niye söndü?
Rüzgârdan korusun diye onun etrafını hırkamla sardım. Kandil onun için söndü.
Çiçek niye soldu?
Titiz sevgimle onu kalbime bastırdım. Çiçek onun için soldu.
Irmak neden kurudu?
Onu kendim kullanayım diye önüne set çektim, ırmak onun için kurudu.
Sazın teli niye koptu?
Ondan, kudretinin üstünde bir ses çıkarmak istedim, sazın teli onun için koptu.
Evcil kuş kafeste, hür kuş ormandaydı.
Zamanı gelince karşılaştılar, bu kaderin bir hükmüydü.
Hür kuş haykırdı, ''Ey sevgili, hadi ormana doğru uçalım.''
Kafes kuşu, ''Buraya gel, beraberce kafeste yaşayalım.'' diye fısıldadı.
Hür kuş, ''Parmaklıklar arasında, kanat açacak kadar yer var mıdır ki ?'' dedi.
''Ne yazık'' diye haykırdı kafes kuşu, ''Gökyüzünde tüneyip nereye oturacağımı bilemiyorum.''
Hür kuş, ''Sevgilim, ormanların şarkılarını söyle.'' dedi.
Kafes kuşu, ''Yanıma otur'' dedi, ''Sana medeniyetin dilini öğreteyim.''
Orman kuşu haykırdı, ''Hayır, ah, hayır! Şarkılar asla öğretilemez.''
Kafes kuşu, ''Ne yazık'' dedi, ''Orman şarkılarını bilmiyorum.''
Aşkları hasretle dopdolu, fakat kanat kanada hiçbir zaman uçamazlar.
Kafesin demir parmaklıkları arasından bakışırlar, birbirlerini tanıma istekleri boşunadır.
Kanatlarını hasretle çırparlar ve ''Daha yakın gel, ey sevgili !'' diye şakırlar.
Hür kuş haykırır, ''Olamaz, kafesin kilitli kapılarından korkuyorum.''
Kafes kuşu, ''Ne yazık'' diye fısıldar, ''Kanatlarım güçsüz ve ölü.''
