Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.
Okur Takip Önerileri
Hüzünlü ruhlar bir benzeriyle karşılaştığında huzur bulur. Bir yabancının yabancı bir diyarda başka bir yabancıyı gördüğünde sevinçle el çırpması gibi, şefkatle birleşirler. Hüzün ortamında birleşen yürekler mutluluğun zaferiyle ayrılmayacaktır. Gözyaşlarıyla yıkanan sevgi sonsuza kadar saf ve güzel kalacaktır.
Biz aslında insanları sevmeyiz. Sevdiğimiz, bir insan hakkında oluşturduğumuz fikirdir. Kısacası kendi uydurduğumuz bir kavramı - ve sonuç olarak kendimizi sevmekteyizdir.
Bu dediğim aşkın her kademesinde geçerlidir. Tensel aşkta yabancı bir bedenin aracılığıyla kendi hazzımızın peşinden koşarız. Tensel boyutu olmayan aşkta, yarattığımız bir düşüncenin aracılığıyla kendi zevkimizin peşinden koşarız.
